قله آرزوهای مروارید اسماعیلی بلند است

لباس‌های یکدست سفید کاراته را تنش کرده است و کمربند سبزش را محکم می‌کند. لوح‌ها، مدال‌ها و نمونه نقاشی‌هایش را هم روی میز چیده است تا نشانمان دهد. مروارید اسماعیلی، دانش‌آموز کلاس ششم، به‌جز کاراته اهل نقاشی است و همراه دوستانش نمونه کارهایش را می‌فروشد.

این نوجوان یازده‌ساله محله گوهرشاد با گروه سرود دختران فیروزه رضوی هم همکاری می‌کند. او توانسته است در مسابقات قهرمانی کاراته خراسان‌رضوی سبک وادوریو که آبان امسال برگزار شد، در رشته کاتا مقام دوم و در رشته کومیته مقام اول را کسب کند.

او همچنین سال گذشته در بیست‌و‌نهمین دوره مسابقات کاراته قهرمانی کشور که در قم برگزار شد، توانست مقام سوم را در بخش‌های کاتا و کومیته به دست آورد.

مطلب مرتبط مدال‌های طلای نوجوان ووشوکار

- چه شد که سراغ ورزش رفتی؟
از کودکی ورزش را دوست داشتم. به قول مادرم، یک لحظه هم آرام‌و‌قرار ندارم. پنج‌ساله بودم که ورزش را با رشته ژیمناستیک شروع کردم. یک‌سال بعد، همراه یکی از اقوام، کاراته را با سبک شوتوکان شروع کردم؛ اما دو‌سالی هست که تغییر سبک داده‌ام و وادوریو کار می‌کنم که تمریناتش بیشتر سرعتی است.

- ورزش چه تأثیری در زندگی‌ات داشته است؟
علاوه‌بر کمک به سلامت جسم، به بدن فرم می‌دهد. داشتن قد‌بلند و قدرت بدنی، از نتایج مهم انجام حرکات رزمی است. اعتماد‌به‌نفسم بهتر از گذشته شده است. بعد از تمریناتم همیشه پر‌انرژی هستم و با اشتیاق درس می‌خوانم.

- در کاراته بیشتر به مبارزه علاقه داری یا حرکات نمایشی؟
کاتا و کومیته هر‌دو را کار می‌کنم، ولی کاتا (حرکات نمایشی) را بیشتر دوست دارم. البته که از مبارزه نمی‌ترسم. اولش که وارد میدان می‌شوم، استرس پیدا می‌کنم، اما اشتیاقم برای قهرمانی و پیروزی بر استرسم پیشی می‌گیرد.

- این رشته را تا کجا ادامه می‌دهی؟
هدفم کسب استاد‌تمامی است. این رشته بعد‌از کمربند مشکی، ۱۰‌دان دارد. می‌خواهم همه این مراحل را پشت سر بگذارم و استاد‌تمام شوم. آرزویم آموزش کاراته به همه بچه‌های علاقه‌مند به این رشته است.

- نقاشی را از چه زمانی شروع کردی؟
نقاشی نیز مانند داستان ورزشم است. از کودکی علاقه داشتم و هیچ کاغذ سفیدی را تا امروز بدون طراحی رها نکرده‌ام. از دو سال پیش هم نقاشی روی بوم را شروع کردم و حالا با مدادرنگی نقاشی می‌کشم.

- چه شد سراغ فروش نقاشی‌هایت در فضای مجازی رفتی؟
دیدم استعداد خودم و دوستانم که اهل نقاشی هستند، دیده نمی‌شود. برای همین از مادرم خواستم که در فضای مجازی برایمان کانال درست کند و تعدادی از دوستان هم‌سن‌و‌سال را که نقاشی می‌کشیدند، تشویق کردم که با همکاری هم، در آن، کارهایمان را به فروش برسانیم.

- به‌جز نقاشی و ورزش سراغ فعالیت دیگری هم رفته‌ای؟
به خاطر علاقه‌ام به سمت فعالیت‌های فرهنگی هم رفته‌ام و اکنون از اعضای گروه سرود «فیروزه رضوی» هستم. مادرم خودش مربی ما‌ست و آموزش ما را بر‌عهده دارد. همراه با دیگر اعضای گروه، در مناسبت‌های مختلف برنامه اجرا می‌کنیم.


* این گزارش شنبه ۲۶ آبان‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۰ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.