نازگل اکبرزاده خواهر شهید و مداح اهل‌بیت (ع) محله نیزه می‌گوید: سال‌های سال است هر‌جا دعوت می‌شوم، در روز اول، روضه مادر را برای بانو فاطمه (س) می‌خوانم.
مرحوم سیدمحمود بامشکی، از خادمان کشیک چهارم که یکی از همین روضه خوان‌های قدیمی حرم‌مطهر بود و قناعتش به‌حدی بود که روزی یکی‌دو ساعت بیشتر نمی‌خواند و هدفش کارراه‌اندازی و حل مشکل بود.
«حاج‌محمد اسدی» روشندلی است که حدود ۵۰ سال است روضه می‌خواند. ۴۰ سالی است که ساکن محلۀ کوی‌کارگران است و جوان‌های این محل با صدای روضه اش خاطره دارند.
در مجلس خانواده فاطمی، همه دخترها، عروس‌ها، نوه‌ها و نتیجه‌های بی‌بی‌طاهره به خدمت مشغول هستند. یکی چای می‌ریزد، دیگری چای می‌گرداند، یکی پای دیگ است و آن دیگری، کفش میهمانان را جفت می‌کند.
بچه‌هیئتی‌ها، خانه حاج‌محمدرضا را خانه خودشان می‌دانند؛ جایی که درش همیشه به روی بچه‌های محله باز است و چایش همیشه به‌راه.
ماندگاری صدا و نوای کسی، چون مرحوم ماهرخسار به این دلیل است که صفای باطن کم نظیری داشت.
اهالی عکس شهیدانشان را در روز‌های برگزاری روضه می‌آورند و داخل دکور می‌گذارند و دیگر آن را نمی‌برند. آن‌ها می‌گویند چه جایی بهتر از اینجا.