مرحوم سیدمحمود بامشکی، از خادمان کشیک چهارم که یکی از همین روضه خوانهای قدیمی حرممطهر بود و قناعتش بهحدی بود که روزی یکیدو ساعت بیشتر نمیخواند و هدفش کارراهاندازی و حل مشکل بود.
«حاجمحمد اسدی» روشندلی است که حدود ۵۰ سال است روضه میخواند. ۴۰ سالی است که ساکن محلۀ کویکارگران است و جوانهای این محل با صدای روضه اش خاطره دارند.
در مجلس خانواده فاطمی، همه دخترها، عروسها، نوهها و نتیجههای بیبیطاهره به خدمت مشغول هستند. یکی چای میریزد، دیگری چای میگرداند، یکی پای دیگ است و آن دیگری، کفش میهمانان را جفت میکند.
بچههیئتیها، خانه حاجمحمدرضا را خانه خودشان میدانند؛ جایی که درش همیشه به روی بچههای محله باز است و چایش همیشه بهراه.
ماندگاری صدا و نوای کسی، چون مرحوم ماهرخسار به این دلیل است که صفای باطن کم نظیری داشت.
اهالی عکس شهیدانشان را در روزهای برگزاری روضه میآورند و داخل دکور میگذارند و دیگر آن را نمیبرند. آنها میگویند چه جایی بهتر از اینجا.
محسن مشمولثابت، جانباز دفاع مقدس و مداح اهلبیت (ع) ساکن محله فاطمیه هنوز به یاد هم رزمان شهیدش روضه میخواند.