عبدالله هنری یکی از چهرههای تأثیرگذار مشهد است که توانست معلولان را از خانههایشان بیرون بکشد و جریان تازه و جانداری راه بیندازد؛ جریانی که نهتنها خانوادههای معلولان، که مدیران را با مشکلاتشان آشنا کرد.
خانه آرزوها در محله شقایق ۲، سفیرانی دارد که تمام همّ و غمشان برآورده کردن خواستههای بچههاست.
این هنرمند در بیستنمایشگاه گروهی شرکت داشته که مهمترینش، شرکت در فستیوال۲۰۰۹ در کشور عمان (مسقط) بهعنوان نماینده برگزیده اداره بهزیستی استان تهران بوده است.
اعضای این مجموعه با همراهی بنیاد عماد لحظات شادی را سپری کردند. برپایی این مراسم کمک کرد تا اعضای مجموعه الهیه، لحظات خوبی را سپری کنند و برای دقایقی از رنجها و سختیهایی که دارند، فاصله بگیرند.
حسین روزبهانی میگوید: به اعتقاد من، مردم در جامعه باید حرمت کودکان کار را حفظ کنند و اگر به آنها کمک میکنند، کمک نقدی نباشد و با حفظ شأن آنها همراه باشد.
هاشم عالمیانطوسی میگوید: بچههای این مراکز قصههای عجیبی دارند. یکی از آنها میگفت من تا چهار پنج سالگی خانواده داشتم. یک روز به من پول دادند و گفتند برو از مغازه چیزی بخر. وقتی برگشتم، هیچ کس نبود.
خدیجه پریوش، مسیری که برای عمل به انگیزههای خیرخواهانهاش انتخاب کرده، ایجاد مرکز مثبت زندگی خدیجه بوده است. او درباره خدمت به ۴۹۵خانوار تحت پوشش حرفهای زیادی برای گفتن دارد.