آزمایشگاه بوعلیسینا در کوچه سجادی یک، سال ۱۳۴۸ به دستور مدیرکل آموزشوپرورش آن زمان و بههمت مرحوم مصطفی فراشباشی، مرحوم جعفر مهرزاد و قاسم حسینی تاسیس شد.
علیرضا سعیدی و همسرش برای تامین معاش و مخارج زندگی، به پرورش کرم ابریشم در منزل میپردازند؛ کاری که تا آن زمان سابقه نداشت اما آنها به خوبی از عهده کار برآمدند.
«شادی استادی» ۱۴ ساله عاشق سنگهای زینتی و جفت و جور کردن و به نخ کشاندنشان است تا اینکه تبدیل شوند به وسایل زینتی خاص، چشمنواز و قابل استفاده.
«آوابوک» نرمافزاری بود که توانست تعدادی جوانِ خلاق و تحصیلکرده در شاخههای کامپیوتری را که دغدغه کار فرهنگی داشتند، در سال ۱۳۸۶ در خیابان دانشگاه دورهم جمع کند.
معصومه حقیر، گرداننده گالری کاغذ دیواری است که برای ۴۰ ناشنوا شغل ایجاد کرده، او ایده استفاده از نیروی کار ناشنوا را حضور فرزند ناشنوای یکی از آشنایانش و دقت فراوان او در کار بیان میکند.
ناهید دلشادراد ۵۵ هنر مختلف همچون کتیبهدوزی، زغرهدوزی چهل تکهدوزی، سکهدوزی، پیلهدوزی پتهدوزی و.... در زمینه لباس و پارچه دارد و یکی از احیاکنندگان پارچه ترمه یزد است.
الهام قاسمی بازارچهای با نام «گوهرآفرین» در مسجد راهاندازی کردند و از خانمهای هنرمند محله خواستند میزی در بازار دراختیار بگیرند تا از آن به بعد بتوانند هنرهایشان را سازمانیافتهتر و با حمایت به فروش برسانند.