تلخی ماجرا این است برخی از اتباع به عهدی و پیوندی که بسته‌اند پایبند نمی‌مانند و ایران را ترک می‌کنند، آن وقت زن بی‌پناه می‌ماند و فرزندانی قد و نیم قد بدون شناسنامه و هویت.
سیدابوطالب مظفری را در بیشتر شب‌های شعر می‌توانی ببینی. لهجه دلنشینش میانه‌ای است بین لهجه ارازگانی و خراسانی. می‌گوید از چهارده سالگی به ایران آمده و در منطقه التیمور سکنی گزیده‌اند.
هفت سال از زمانی که مجتبی، گلشهر را به نیت مبارزه با نیرو‌های تکفیری داعش در سوریه ترک کرد، می‌گذرد. او در دومین اعزام در منطقه خان طومان به شهادت رسید، اما پیکرش بازنگشت.
هنرمندان و فعالان فرهنگی جامعه مهاجر گلشهر برای زلزله‌زدگان افغانستان پویش‌هایی راه‌اندازی کردند.
منطقه ۱۲ تنها یک مدرسه سوادآموزی دارد که آن هم در محله کلاته برفی است. این مرکز در شاهنامه ۲۴ است و درحال حاضر بیشتر از ۷۰ دانش آموز دارد که از ۱۰ تا ۴۹ سال سن دارند.
این گزارش ماجرای خواندنی تیمی است که شهریور ۸۲ سال پیش با نام تیم ملی در مسابقات فوتبال افغانستان حضور یافت، اما پس از بازگشت، ایران را اشغال شده دید.
کوچ جمعیت به حاشیه شهر، فضای آموزشی را کوچک و برخی دانش‌آموزان را مجبور به ترک تحصیل کرده است.