عفت داوودی به‌واسطه هنر خیاطی، کارگاه دوخت شال و روسری راه‌اندازی کرده و چند‌سالی است حال و هوای تعداد زیادی از زنان محله را رنگ بهتری بخشیده و نزدیک به پنجاه‌نفر برایش کار و از کنار این شغل، کسب درآمد می‌کنند.
مرضیه قدیمی می‌گوید: در خانه سالمندان به صورت افتخاری کار‌هایی مانند کوتاه و رنگ کردن مو‌هایشان و بیرون بردن آنها برای تغییر روحیه را انجام می‌دهم. گاهی هم غذاهای دلخواهشان را در منزل درست می‌کنم.
مریم حسین پور با این‌که می‌توانست در رفاه و آسایش دختران نازپرورده بماند، اما ترجیح داد مسیری را انتخاب کند که با تلاش و عشق به هنر گره خورده است. او با فعالیت‌های فرهنگی و آموزش رایگان ده‌ها زن پناهگاهی برای بانوان محله شده است.
عماد نیرومند ۱۵ ساله و برادرش احسان ۱۰ ساله در چند هنر سررشته دارند. شعر، داستان‌نویسی، نمایشنامه‌خوانی، نقاشی و سفالگری. آنها در دنیای مجازی هم فعال هستند و وبلاگ ساخته‌اند.
زهره یزدی‌خشت‌مال از پنج‌سالگی پای دار قالی بزرگ شده است. او صفر تا صدکار‌های قالی‌بافی را خودش انجام می‌دهد. کارآفرینی است که تاکنون صد‌ها نفر با آموزش‌هایش پای دار قالی نشسته و به درآمد رسیده‌اند.
از مزایای قابل ذکر هنر سوخت‌نگاری می‌توان به ارزان و در دسترس‌بودن لوازم کار اشاره کرد، فقط با یک هویه ساده، یک تکه چوب، سمباده و یک طرح می‌توان اثر هنری بی‌نظیری خلق کرد.
محسن قصابیان فیلم سینمایی «نیوکاسل» را کارگردانی کرد؛ فیلمی اجتماعی با رگه‌هایی از طنز و نگاهی انسانی به جنگ و روابط خانوادگی. این تجربه نشان داد که او تنها بدنبال دیده شدن نیست، بلکه دغدغه روایت دارد.