مجید دولتی، هنرمند محله کارخانه قند، در مسیری پرفرازونشیب، هنر را با ورزش درآمیخته است. او اکنون با قلم خود، فرهنگ پارسی را زنده نگه میدارد و باور دارد که هویت راستین، در گرو پیوند با هنر نیاکان است.
۸۰ درصد هنر نقاشیام را تجربی آموختم و همیشه از کودکی دوست داشتم شاگردانی داشته باشم و آنها را با این هنر زیبا آشنا کنم، تا اینکه بالاخره سال گذشته یکی از شاگردانم رتبه نخست نقاشی را در سطح کشور کسب کرد.
ابوالحسنخان شاگرد یگانهاستاد نقاشی اواخر قاجار و اوایل پهلوی، کمالالملک غفاری بود. او در طول عمرش آثار زیادی به جا گذاشته است که بیشترین آنها مربوط به فردوسی است.
المان «نیایش» سالهاست در ابتدای بولوار امامیه جاخوش کرده است. اين نماد برنزي و بزرگ هنر مريم عزيزمحمدي است. هنرمند ی که در رشته مجسمهسازي فارغ التحصيل شده است.
این هنرمند میگوید: علاقهای که معلم خوشنویسی پایه اول راهنمایی با نوشتن حرف «و» در کلمه «تو» در من زنده کرد تا مدتها بعد هم با من بود و نمیتوانستم از آن چشمپوشی کنم. از خانوادهام خواستم در کلاس خوشنویسی ثبتنامم کنند.
نزدیک به سیسال است که فاطمه با معلولیت، کنار آمده و از دوران نوجوانی، مهارتها و علاقههایش را پیدا کرده است. او امروز یک ورزشکار، کنشگر اجتماعی و هنرمند ی است که با هنر عروسکبافی، گاهی درآمدی هم دارد.
محمدرضا صبوریان از سال ۱۳۹۸ قدم در مسیر حرفهای شعر و ترانه گذاشت. او در این گذر، رتبهها و جوایز گوناگونی در جشنوارههای شعر بهدست آورده است که تازهترین آن، نامزدی در جایزه کتاب سال جوانان ایران است.