رد پای حبیب‌الله بنای رضوی هنوز هم در گوشه‌وکنار حرم‌رضوی دیده می‌شود. پروژه گسترش اطراف ضریح بدون تخریب گنبد، به‌واسطه وزن بالای گنبد و سستی دیواره‌ها، هنوز هم از شگفت‌انگیزترین رویداد‌ها در صحن و سرای حرم است.
محمد الهیان بهترین سال‌های عمرش را در جبهه بوده و حالا با دستانی که روزی با اسلحه سروکار داشت، به چوب جان می‌بخشد؛ صندوقچه و سینی چوبی با نقوشی زیبا می‌سازد و به گوشه‌گوشه ایران می‌فرستد.
کفاشی، هنری‌است که میرزاحسین ۹۰ ساله با خودش از کاشمر به مشهد آورده است. از وقتی به خاطر دارد، همدم کفش‌های کهنه و نخ و سریش بوده است. مغازه‌اش در خیابان فداییان اسلام است و حالا پیرمرد‌ها خوب می‌شناسند.
هرجا نام استاد پورعطایی می‌آید، آوای دوتار هم تداعی می‌شود. مقام‌هایی مثل «نوایی»، «الله مدد» و روایت‌های پرمغز تربت جامی محور کارش می‌شوند. عاشقانه‌ها و عارفانه‌هایش طرف‌داران زیادی دارد.
سروش فرهادی‌نیا امسال با ساخت مستند و کسب ستاره، نامش در فهرست برگزیدگان کشوری در رقابت دانش‌آموزی ساخت فیلم بلند قرار گرفت و به افتخاراتش افزود. او ساخت تیزر‌های تبلیغی و تدوین فیلم کوتاه را در کارنامه هنری خود دارد.
حسن‌آقا در هفتاد وشش‌سالگی با وجود سختی‌های کار و کم‌رونق‌شدن بازار صادرات فرش، هنوز نخ‌های مرغوب را با دست‌های خودش رنگ می‌زند. می‌گوید: همه‌چیز را با تجربه و شاگردی یاد گرفته‌ام. نه درس خوانده‌ام و نه کلاس رنگ‌شناسی رفته‌ام.
مسعودی یا همان علی مشهدی، چهره هنری شناخته شده‌ای برای مشهدی هاست. در بین کار‌هایی که کارگردانی کرده است بیش ازهمه به سریال «نوروز رنگی» علاقه دارد و می‌گوید: «نوروز رنگی» را خیلی دوست دارم. همه چیز در آن درست بود.