پدر‌بزرگم غلام‌رضا طیّرانی‌دستمال‌چی از کودکی در اطراف حرم به دست‌فروشی پارچه‌های عزای دهه محرم مشغول بود، او بعدها حجره‌ای در آن محدوده می‌خرد و در آن به کلیشه‌دوزی و شمایل‌دوزی مشغول می‌شود.
فاطمه سارونی لحظات شاد و غمگین زندگیاش را ثبت کرده است. طبع شعر این شاعر ۲۴ ساله باعث شده اشعار زیادی بگوید و آنها را در کتابی ۴۸صفحه‌ای گردآوری کند.
یاسمن‌زهرا رضایی از همان سال‌های ابتدای کودکی، دستی در رنگ و طرح داشته؛ علاقه‌ای که کم‌کم در دلش ریشه دوانده و حالا به بخشی جدی از هویتش تبدیل شده است. همین علاقه، او را به شرکت در مسابقه فرهنگی‌هنری جشنواره «فردا» کشاند.
سی‌سال از زمانی‌که رضا صادق‌زاده‌یزدی همراه همسایه‌شان راهی سفر شد تا کمکش آینه‌کاری کند، می‌گذرد. همین اتفاق او را پایبند این هنر کرد و تجربه‌های گوناگونی از آینه‌کاری در حرمین معصومین(ع) به‌دست آورد. او جزو آینه‌کاران حرم رضوی نیز هست.
تابستان سال۱۴۰۲ شروع موفقیت‌های هلنا بود که با ثبت‌نام در کلاس نقاشی فرهنگ‌سرای ترافیک، شروع به آموزش و یادگیری این هنر کرد تا یک‌سال بعددر مسابقات استانی بدرخشد. یکی از پادکست‌های او با مضمون امام زمانی بار‌ها از رادیو تهران پخش شده است.
آتنا محمودی می‌گوید: کار با چوب و بوی گرده آن به من جان می‌بخشد و وقتی کاری را به دست می‌گیرم، حس و حال خوبی دارم. برای همین سعی می‌کنم در مناسبت‌های مختلف با هدیه‌ای از آثار خودم، این حس خوب را با ایشان تقسیم کنم.
حمیدرضا حافظ‌شجری در ۱۱ سالگی دیپلم افتخار «مقام اول بازیگری مرد» را در بیست‌وسومین جشنواره تئاتر استان به دست آورد، همان موقعی که در دبستان منظورالمهدی محله دروی درس می‌خوانده است.