عموناصر صبح تا شب در دکان کوچکش مینشیند، با اهالی خوشوبش میکند و گاهی هم که حس و حالش را داشته باشد، دفتر شعرش را از کشوی پیشخوان بیرون میآورد و چندبیتی مینویسد. شعرهای زیادی از دوران انقلاب در دفترش هست.
در این سالها اسماعیل احمدی هیچوقت محصولاتش را در گلشهر نفروخته یا مثلا کسی از همسایهها برای سفارشی شخصی سراغش نیامده است. میگوید: مجبوریم به هر نوع شرایطی تن بدهیم تا تولیدات روی دستمان نماند.
منصوره حسینی میگوید: از بالای شهر تا حاشیه آن، درخواست داشتند برای آموزش، راهاندازی کسبوکار یا تأمین ابزار. همه این مسیرها را با اتوبوس میرفتم و میآمدم. ثمره این دویدنها شد کارآفرینی برای بیش از هفتادنفر.
حسین رضایی شاعر محله طرق است. او در جشنواره شعر سراسری دانشگاههای تهران برگزیده شد و تا چندی ديگر قرار است سردبیر نشریه دانشگاه هنر شود.
محمد شاهرودی متولد سال۱۳۰۴ محله جنت مشهد، تنها بازمانده نسل دهه ۲۰ تئاتر ایران و مشهد بود که با سابقهای ۵۰ساله در تئاتر گنجینهای از خاطره و تجربه در سینه داشت.
این هنرمند دوازدهساله میگوید: موسیقی گوش میدادم، اما دنبال یادگرفتن آن نبودم تا اینکه تکنوازی ویولن را دیدم و علاقهمند شدم. آنقدر از علاقهام مطمئن بودم که اول همراه پدر و مادرم ساز را خریدم و بعد دنبال مربی برای آموزش گشتم.
استاد نعمتالله نیکویی، سازنده بزرگترین معرق جهان است. او از سال ۱۳۷۲ تاکنون ۸۴ تابلوی معرق «بسم الله» به صورت عمودی را خلق کرده است.