سید مصطفی میرشجاعی عنبرانی درباره نحوه اسارتش می‌گوید: من ترکش خورده بودم و خودم را به کناری کشیدم. هوا گرگ و میش شده بود. عراقی‌ها همان‌طور که جلو می‌آمدند، تیر خلاصی می‌زدند؛ تیر خلاصی را در قلب یا مغز می‌زنند.
در مطبوعات و کتاب‌های تاریخی از این بخش شهر به نام اراضی پادگان یاد شده است. ساختمان‌های این پادگان را در دوره قاجار؛ روس‌ها و انگلیسی‌ها ساخته بودند و در زمان پهلوی با تشکیل ارتش، ساختمان‌های جدید جایگزین آن شدند. اکنون پادگان لشکر ۷۷ در این محله قرار دارد. پیش از انقلاب این محله را به نام «پهلوی» می‌شناختند.
معصومه قاسمی بین خانم‌هایی که برای ورزش به سالن می‌آیند، به «عمه‌خانم» معروف است. او که بیست‌سالی می‌شود ورزش می‌کند، می‌گوید: سالمندی نباید بهانه شود که زن‌ها در خانه بنشینند.
امیر سرتیپ منوچهر کهتری معروف به «امیر آبادان» می‌گوید: وقتی به پشت سر خود نگاه می‌کنم، می‌بینم تا آنجاکه توان و امکان داشتم به وظیفه‌ام عمل کرده‌ام و خداوند هم پشتیبان من بود.
بیشتر همسایه‌های کوچه امام‌خمینی۸۹ قدیمی هستند و دست‌کم بیشتر از سی‌سال است که یکدیگر را می‌شناسند. به گفته خودشان شاید در طول هفته یک مرتبه اقوامشان را ببینند، اما همسایه‌هایشان را هر‌روز می‌بینند.
امیر نیازی، آقای گل لیگ برتر استان و ساکن محله امام خمینی (ره) است. او زندگی ورزشی‌اش را از زمین خاکی خیابان عدل خمینی شروع کرده و بعد از ۱۲ سال ورزش، اکنون به‌عنوان آقای گل سوپر لیگ استان خراسان رضوی شناخته شده است.
علیرضا زنده‌دل پنجاه‌و‌شش‌ساله به یاد دارد که از چند کوچه بعد از میدان امام‌خمینی (ره) خبری از خیابان‌کشی و آسفالت نبود. خانه‌ها با فاصله و در‌میان تپه‌های خاکی ساخته شده بود.
خیابان دیدگاه لشکر که در مجاورت پادگان لشکر۷۷ پیروز ثامن‌الائمه (ع) قرار دارد، با مغازه‌های کوچک و بزرگ از نظامی‌دوز‌ها و نظامی‌فروش‌ها که غیر از سرباز‌ها و نظامی‌ها مشتری‌های پروپا قرص دیگری هم دارد.