منطقه ثامن

منطقه ثامن

قلب شهر مشهد

فلسفه وجودی شکل‌گیری منطقه ثامن، بارگاه منور رضوی است. شوق زیارت حضرت رضا (ع) است که در طول سال چندین میلیون زائران ایرانی و خارجی را به منطقه ثامن می‌کشاند. کسب‌وکارهایی، چون واحد‌های اقامتی، رستوران‌ها، فروشگاه‌های سوغات و... در پاسخ به نیاز‌های زائران در این منطقه شکل گرفته است. ۷۰ درصد خانه‌های تاریخی مشهد همچون: خانه داروغه، توکلی، کوزه‌کنانی، پریشانی، اکبرزاده و... در این منطقه قرار دارد و برخی از آن‌ها در گذر زمان و با طرح‌های نوسازی از بین رفته‌اند و برخی دیگر مرمت شده یا در دست احیا هستند.  بسیاری از ساکنان این منطقه در گذر سال‌ها و به‌دلیل تغییرات به‌وجودآمده، به مناطق شهری دیگر کوچ کرد‌ه‌اند؛ به همین دلیل این روز‌ها بخش تجاری بسیاری از پلاک‌های این منطقه را به خود اختصاص داده است. یکی از مسائلی که در منطقه ثامن مشهود است، ترافیک سنگین خودرو‌ها در بیشتر ساعت روز بوده که به مشکلی بزرگ برای ساکنان تبدیل شده است. شهرداری منطقه ثامن سال ۱۳۷۸ شکل گرفته و در مساحت ۳۶۶ هکتاری آن  (با احتساب حرم مطهر رضوی)  ۱۴ هزار نفر زندگی می‌کنند.

مرمت بنای «کانون نشر حقایق» به پایان رسید
بعد از کش‌و‌قوس‌های فراوان مرمت بنای کانون نشر حقایق سال ۱۳۹۹ آغاز شد و مرمتش پس از سه سال پایان یافت.
عروج از زندان آیت‌الله سعیدی
آیت‌‌الله سیدمحمدرضا سعیدی، نخستین مرجعی بود که در زندان‌های پهلوی دوم و زیر شکنجه ساواک به شهادت رسید.
کوچه‌ای روی زمین‌های زراعی بقرآباد
کوچه شهید کامیاب ۱۸ چندان قدیمی نیست، حتی شصت‌ساله‌ها هم شکل‌گیری آن را خوب به‌یاد دارند. این کوچه بولوار شهید کامیاب را به دریادل و نوغان وصل می‌کند. کوچه در قدیم به‌دلیل فعالیت دباغی‌ها در نزدیک آن، به دباغی معروف بود.
زیارتنامه‌خوان قانع حرم رضوی
مرحوم سیدمحمود بامشکی، از خادمان کشیک چهارم که یکی از همین روضه‌خوان‌های قدیمی حرم‌مطهر بود و قناعتش به‌حدی بود که روزی یکی‌دو ساعت بیشتر نمی‌خواند و هدفش کارراه‌اندازی و حل مشکل بود.
مقبره ملک شاه، موزه کتیبه‌های حرم می‌شود
بعد از سال‌ها و با مرمت کارشناسان آستان قدس رضوی، درِ بنای دوره تیموری به روی عموم مردم باز می‌شود.
کوچه خالی از سکنه در پایین‌خیابان
خیابان شهید نواب‌صفوی ۶ سال‌های زیادی است که نام تبریزی‌ها را دارد، اما حتی قدیمی‌های محل همچون حاج‌آقای حلب‌ساز که در همین محدوده به دنیا آمده و هفت دهه زندگی‌اش در اینجا گذشته است، چرایی آن را نمی‌داند و می‌گوید: از قدیم به این کوچه تبریزی‌ها می‌گفتیم.
استادم خود خدا بوده است
عزم و اراده کبری‌غلامی، خودش و پسرش را قاری قرآن کرد. زندگی‌ تنها فرزندش در قابی خلاصه شده بود که مادرش، کبری‌خانم، همیشه رؤیایش را در ذهنش می‌پروراند؛ قرآن، مسجد کرامت و حرم حضرت‌رضا (ع)!