زهرا و ستاره دل‌قوی دو خواهر ۹ و ۱۴ ساله از چهارپنج‌سالگی مثل بلبل به زبان انگلیسی حرف می‌زنند، بیشتر از ۶۰۰ کتاب انگلیسی خوانده‌اند، پایان‌نامه ترجمه می‌کنند و در مراسم و جشن‌ها مطالبی را به زبان بین‌المللی بیان می‌کنند.
محسن گلزردی مترجم و دبیر زبان انگلیسی است. او درحال‌حاضر با رسانه‌ها و دانشجویان در زمینه ترجمه متون انگلیسی همکاری می‌کند و درحال یادگیری زبان اسپانیایی است.
«مؤسسه فرهنگی درّ دری» نامی آشنا برای اهالی هنر و ادبیات فارسی است و کمتر شاعر و نویسنده افغانستانی ساکن مشهد است که نام این مؤسسه را نشنیده باشد.
هیچ‌کس نمی‌داند چگونه یک معلم ناخودآگاه می‌تواند با یک توپ‌وتشر و شاید با تشویق و خنده‌ای، یک زندگی را بچرخاند.
او روزگاری نه‌چندان دور از میان‌داران فرهنگ و ادب خراسان و بلکه ایران بود و مجمع ادبی‌اش بیش از پنجاه سال برقرار ماند و محل رفت‌وآمد چهره‌هایی شد که یا جریان‌سازان فرهنگی سده گذشته ایران بوده‌اند یا جریان‌شناسان آن. درباره این پیر سپیدموی و استوارقامت سخن‌ها گفته‌اند و شعرها سروده‌اند و فرزانگی‌اش را گروهی از بزرگان و استادان بنام در کتاب «هفتادسالگی فرخ» ستوده‌اند.
عمر شصت‌و پنج ساله مرحوم محمدتقی بهار یکی از حساس‌ترین و پیچیده‌ترین دوره‌های حیات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این مرزوبوم بود؛ سال‌هایی که حکومت یکصدوسی‌ساله قاجار، آخرین نفس‌هایش را می‌کشید و در گذار انتقال به دوران پهلوی دوره‌ای برزخی را تجربه می‌کرد. دوره‌ای که ورود مذهب به سطح جامعه و حرکت‌برانگیزی آن، ظهور می‌یابد و غرب آرام‌آرام برای کشور یک مسئله می‌شود.
الهه همایون‌مهر یک معلم نگران است و به جای نشستن به مبارزه برخاسته است و سعی دارد تا می‌تواند سهم خودش را به این ادبیات ریشه‌دار ادا کند. او کلیات سعدی و دیوان حافظ و مثنوی مولوی را به میان کلاسش آورده و فردوسی خوانی را باب کرده است. هم نقالی می‌کند و هم آن را به شاگردانش می‌آموزد. معراج شهری، دانش‌آموز با استعداد این معلم جوان است که حالا نقالی‌اش در استان برو و بیایی دارد.