تماشای پرندگان مهاجر در تالاب کشف‌رود 
امیریه ۳۷ شهر چهار‌هزارنفری 
محمدطا‌ها می‌تواند یکی از افتخارآفرینان کیک‌بوکسینگ باشد
محمد طاها اسدی، نوجوان پرتلاش می‌گوید: قهرمانی در این ورزش شیرین است، اما دلم می‌خواهد در سطح بالای این رشته مربیگری کنم و باشگاه داشته باشم؛ گاهی هم داوری مسابقات را انجام بدهم. می‌دانم برای رسیدن به این آرزو اول باید یک ورزشکار خوب شوم تا بعد بتوانم مربی خوبی باشم.
این‌طورکه پیش می‌رود، محمدطا‌ها اسدی، نوجوان سیزده‌ساله محدوده عباس‌آباد در محله مهدی‌آباد، می‌تواند یکی از افتخارآفرینان رشته کیک‌بوکسینگ باشد. او با یک سال تمرین پیوسته توانسته‌است دو مقام منطقه‌ای به دست آورد و این روز‌ها هم برای شرکت در مسابقات استانی و کسب مدال آماده می‌شود.
- چطور با این رشته ورزشی آشنا شدی؟
حدود یک سال پیش، همراه بچه‌های محله در مسجد امام‌حسن (ع) جمع شده بودیم که فردی برای استعدادیابی در رشته کیک‌بوکسینگ آمد. ارشد یکی از باشگاه‌های منطقه بود. اول کمی ما را تمرین داد و خواست چند حرکت را اجرا کنیم. آنجا من و چند‌نفر دیگر را انتخاب کرد و به این صورت من عضو باشگاه مدال‌آوران شدم. به باشگاه که رفتم، به نظرم ورزش مفید و خوبی آمد و می‌توانستم با فراگیری این رشته از خودم هم دفاع کنم.
- تا چه سطحی آموزش دیده‌ای؟
کمربند‌های سفید، زرد، نارنجی، سبز را گرفته بودم و همین چند روز پیش هم مسابقات تعیین کمربند در باشگاه برگزار شد و موفق شدم کمربند آبی این رشته را دریافت کنم.
- اولین‌بار کی در مسابقات شرکت کردی؟
مسابقات منطقه‌ای کیک‌بوکسینگ در سالن ورزشی محله ثامن برپا شده بود. از‌آنجا‌که بیشتر قهرمانان این رشته از همین مناطق حاشیه‌ای مشهد هستند، این مسابقات شروع خوبی بود برای اینکه ببینم چقدر توانایی دارم.
در وزن ۳۹کیلوگرم و در رده سنی نونهالان شرکت کردم و خوشبختانه مقام نخست را به دست آوردم. چندی بعد هم دوباره در مسابقات منطقه‌ای سالن ورزشی بولوار ۲۲بهمن شرکت کردم که نایب‌قهرمان شدم. الان تمرین می‌کنم تا ۱۵تیرماه در مسابقات استانی شرکت کنم که در همین مشهد برگزار می‌شود.
- تو پیشرفت خوبی داشته‌ای؛ آینده خودت را در این ورزش چطور می‌بینی؟
قهرمانی در این ورزش شیرین است، اما دلم می‌خواهد در سطح بالای این رشته مربیگری کنم و باشگاه داشته باشم؛ گاهی هم داوری مسابقات را انجام بدهم. می‌دانم برای رسیدن به این آرزو اول باید یک ورزشکار خوب شوم تا بعد بتوانم مربی خوبی باشم.
- محله‌ات این امکانات را دارد که تو بتوانی به آرزویت برسی؟
راستش در بخش عباس‌آباد محله، هیچ باشگاه و سالن ورزشی وجود ندارد. بچه‌های این محله به ویژه در فوتبال، استعداد بسیار دارند، اما امکاناتی برای رشد و تمرین آنها در دسترس نیست. برای من هم شرایط همین است. پدر و مادرم نگران هستند؛ چون برای رفتن به باشگاه باید از منطقه خلوت و خطرناکی بگذرم که در محله پورسینا به زورگیری، معروف است. اینجا برای رشد‌کردن باید از جان مایه بگذارید و کمبود‌ها را نبینید.
* این گزارش دوشنبه ۱۱ تیرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۳ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
