سنوسال چندانی نداشت، اما بهخوبی شرایط پیرامون خود را درک میکرد. رفتار و منش پدرش و برخورد او با همسایهها و اطرافیان برایش به یک الگو تبدیل شده بود. کافی بود همراه پدر از منزل خارج شود و بهسمت بازار برود، آن هنگام سلامعلیک و عرض ارادت افراد کوچهوبازار را میدید و این برایش بسیار لذتبخش بود. کمی که بزرگتر شد، همراه پدر به جلسات دینی میرفت. حضور در این نشستها و تربیت اخلاقی پدر که برای کوچک و بزرگ احترام زیادی قائل میشد، در شکلگیری خصوصیات اخلاقی او نقش زیادی داشت.بسیاری از افراد محله عیدگاه او را بهعنوان فردی نیکوکار و خیر میشناسند، اما زمانی که از او میخواهیم با ما همصحبت شود، بهسختی قبول میکند، چون اعتقاد دارد نباید کار خیر را رسانهای کرد. اصرارهای ما باعث میشود باتوجهبه شرایط کنونی بازار و افراد نیازمندی که در جامعه هستند، باب گفتوگو باز شود.
سیدمحمد بامشکی متولد1338 که از زمان پدربزرگ خود ساکن محله عیدگاه بوده است، به صبوری و ریشسفیدی در محله معروف است. در خیابان کاشانی مغازه خرازی دارد، اما روزگار کودکی، نوجوانی و جوانی خود را در محله عیدگاه گذرانده است. او بعد از 45روز حضور داوطلبانه در جنگ تحمیلی، به خدمت سربازی میرود و با وجود اینکه باید در ژاندارمری آن زمان در مشهد خدمت میکرد، داوطلب حضور در جبهههای خوزستان میشود.سال62 که از جبهه بازمیگردد، عضو پایگاه بسیج مسجد معتمد در محله عیدگاه میشود. بهخاطر دارد که آن زمان بسیاری از پایگاههای بسیج، کمکهای مردمی را برای جبهههای حق علیه باطل جمعآوری میکردند.
او نیز که در بازار مشغولبهکار شده بود، سعی میکرد با کمکگرفتن از کسبه خیر و همینطور اهالی محله، در جمعآوری این کمکها نقش داشته باشد.چندسالی که میگذرد، بامشکی و چندنفر دیگر از اعضای فعال پایگاه بسیج شهید رجایی مسجد معتمد تصمیم میگیرند در کنار جمعآوری کمکهای مردمی برای جبههها، به اهالی نیازمند محله که آبرومند هستند نیز کمک کنند و در قالب تهیه بستههای معیشتی بتوانند کمکحال آنها باشند.بسیجیها خانوادههای نیازمندی را که بیشتر آنها کارگر موقت یا کارگران سرگذر بودند و درآمد بسیار کمی داشتند، بهطوریکه از عهده تأمین هزینههای زندگی برنمیآمدند، شناسایی میکردند و بهصورت ماهانه پوشاک و خوراک برای آنها تهیه و توزیع میشد.
اوایل دهه70 بود که به پیشنهاد پدر شهید صادقی که از بسیجیان فعال محله بودند صندوق قرضالحسنهای در مسجد راهاندازی شد تا به افرادی که نیازمند مبالغی برای خرید جهیزیه، حل مشکلات کاری، ازدواج و... بودند، بهصورت نقدی کمک شود و این مبلغ در مدت 10ماه بدون هیچ کارمزدی بهشکل اقساط به صندوق بازگردانده شود. اکنون بعد از گذشت 28سال هنوز هم این صندوق فعال است و بسیاری از اهالی توانستهاند با این وام گرهی از مشکلات خود باز کنند.
بامشکی که همراه با 2برادر خود بهعنوان اعضای پایگاه بسیج شهید رجایی فعالیت مؤثری در جمعآوری کمکهای مردمی داشته است، میگوید: منش و رفتار پدر تأثیر بسزایی در تربیت ما داشت، اما همه افراد بهعنوان یکی از اعضای اجتماع مسئولیتی برعهده دارند و با کمک به هممحلهایها، همشهریها و هموطنان خود میتوانند در زدودن مشکلات اقتصادی اقشار آسیبپذیر جامعه نقش داشته باشند. لازم نیست این کمک به همنوع حتما پرداخت کمکهای نقدی یا مبالغ زیادی باشد، بلکه هر فردی میتواند بنا به وسع خود قدمی بردارد و همین اندوختههای کوچک جمع شود تا گرهی از مشکل یک نفر باز شود.
از زمان شیوع بیماری کرونا و آسیبدیدن بسیاری از مشاغل، بامشکی و اعضای فعال بسیج پایگاه شهید رجایی دوباره با جمعآوری کمکهای مردمی، بستههای معیشتی را برای این خانوادههای آسیبدیده تهیه و توزیع کردند: این بستهها شامل برنج، مرغ، روغن، ماکارونی، رب، قند و... میشد و علاوه بر کمک خیران و مردم ساکن محله، سپاه نیز در تهیه این اقلام معیشتی با پایگاه بسیج همراهی کرد. مردم ما نشان دادهاند که با وجود همه مشکلات اقتصادی، تحریمها و... هر زمان به حضور آنها نیاز بوده است، پای کار بودهاند، چه در زمان وقوع بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و... چه هنگام بروز بیماری کرونا که با دوخت ماسک و تهیه بستههای معیشتی برای کمک به همنوعان خود پیشقدم شدهاند.
بامشکی بهعنوان ریشسفید محله عیدگاه نیز شناخته میشود، او علاوه بر کمک به خانوادههای نیازمند، در زمان اختلافات خانوادگی یا اختلافات کسبه نیز برای برقرارکردن صلح و آشتی حضور پیدا میکند: در گذشته که مراجعه مردم به دادگاه و... کمتر بود، بیشتر ریشسفیدان بین افرادی که اختلاف داشتند صلح و صفا میدادند. در این سالها، ساکنان محله بهدلیل شناخت از من و چند کسبه دیگر و هممحلهای قدیمی، در هنگام بروز چنین اختلافاتی ترجیح میدهند افراد معتمدشان حضور پیدا کنند و خوشبختانه این اختلافات با کمی گفتوگو برطرف شده است.
وی فرزندان صالح و برکت مال را از اثرات کمک به نیازمندان میداند و میگوید: هر اندازه که در کمک به همنوع خود قدم برداریم و لبخندی بر لبان کودکی نیازمند بنشانیم، خداوند نیز به زندگی ما فراوانی و شادی میبخشد.