وقتی نادرشاه پای مهاجران کُرد را به مشهد باز کرد، هنوز بالاخیابان مثل امروز باغهایش را از دست نداده بود. همان زمان گروهی بزرگ از آنها در این محدوده ساکن شدند و معابری به نامشان ثبت شد ازجمله کوچه یازدهم رضوان فعلی. این کوچه که ردونشانش در قدیمیترین نقشه مشهد (1325) هم با نام «مسجد کُردها» پیداست، محل زندگی تعداد زیادی از کُردها بود.
وقتی نادرشاه پای مهاجران کُرد را به مشهد باز کرد، هنوز بالاخیابان مثل امروز باغهایش را از دست نداده بود. همان زمان گروهی بزرگ از آنها در این محدوده ساکن شدند و معابری به نامشان ثبت شد ازجمله کوچه یازدهم رضوان فعلی. این کوچه که ردونشانش در قدیمیترین نقشه مشهد (1325) هم با نام «مسجد کُردها» پیداست، محل زندگی تعداد زیادی از کُردها بود. مسجد کُردها که کوچه به نام آن شناخته میشود، با فعالشدن بسیج بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بهنام این پایگاه، یعنی حمزه سیدالشهدا(ع) تغییر نام یافت.
در ابتدای این کوچه، کارگاه قالیبافی بزرگی همراه با رنگرزی بود که در سالهای گذشته محل انبار نخ شده بود. این کارگاه سال1398خراب شد تا هتلی جایگزینش شود!
از حدود 10سال قبل، این کوچه بهنام شهید مهدی خداوردی تابلو خورده است. مهدی درست در روزی که قطعنامه پذیرفته شد به شهادت رسید و تا امروز مادرش با مقرریای که بنیاد شهید میدهد، بهیاد جوانش دستگیر مستمندان است.
طبق آنچه در کتاب «مهاجران مشهد» آمده، مسجد کُردها را جعفرخان کُرد ساخته است. مسجدی که درگذشته کتیبه سنگی بزرگی بر سردر آن با این متن بود: در عهد شاهرخمیرزای نادری، بهتاریخ آن زد رقم کلک صادق، به مشهد درِ کعبه از صدق باز شود.