در پلاک ۷ محله تربیت کسی تنها نیست
در کوچه صدف۲۶، ساکنان مجموعهای دوازدهواحدی کنار هم زندگی میکنند که در مهر و محبت کم نمیگذارند. صفا و صمیمیت و همدلی مثالزدنی بین همسایههای پلاک۷ سبب شده است خیلی از اهالی محله یا تلاش کنند ساکن این مجموعه شوند یا خیلی وقتها روابط همسایههای این ساختمان را تحسین کردهاند.
وقتی هم از اهالی ساختمان میپرسیم اول سراغ کدام همسایه برویم، با هم تعارف میکنند و در آخر به اسم مریم بهلولی میرسیم که نامش با اتفاقات خوب ساختمان گره خورده است.
خرج هنر برای همسایهها
ساکنان این مجتمع مسکونی، مریم بهلولی را بهعنوان یکی از همسایههای صبور و مهربان محله تربیت معرفی میکنند؛ کسی که برای همسایههایش از هیچ کاری دریغ نمیکند، از زمینهچینی برای دورهمیهای عصرانه در حیاط مجتمع تا خرج هنر دستش در محافل همسایه.
یکی از خانمهای ساختمان درباره مریم بهلولی میگوید: او اصالتا مشهدی است، اما سالها در زاهدان سکونت داشته است و خونگرمی مردمان آن خطه را دارد. او و خانوادهاش سال۹۰ بعد برگشتن از زاهدان در این مجتمع ساکن شدند. همسر مریمخانم همان سال اول با درستکردن تختی بزرگ در گوشه حیاط مصفای مجتمع، زمینه دورهمی اهالی و آشنایی آنها با هم را فراهم کرد.
محبوبهخانم که یکی دیگر از همسایههاست، تعریف میکند: مریمخانم در نامزدی خواهرم که در مجتمع برگزار شد، خواهرانه میزآرایی و کارهای مجلس را انجام داد. هنر ایشان در مجالس شادی برای ما کاربردی و ارزشمند است.
مریمخانم درباره خصلتهای همسایه خوب میگوید: به وقت نیاز از پدر و مادر و خانواده بیشتر همراهی میکند. دوستیها و رفاقتها باید بهگونهای باشد که به وقت نیاز روی آن را داشته باشی بهسراغ همسایهات بروی و مطمئن باشی میتوانی روی کمکش حساب کنی.
زبان نرم مدیر ساختمان با اهالی
محبوبه بدلی را مریمخانم بهعنوان یکی از همسایههای خوب مجتمع مسکونیشان معرفی میکند و میگوید: محبوبهخانم یکی از ساکنان قدیمی این مجتمع است که از سال۸۵ با خانواده در اینجا سکونت کردهاند. آشنایی این همسایهها از دورهمیهای عصرگاهی در حیاط ساختمان شکل گرفت.
مریمخانم از درایت همسایهاش در مدیریت ساختمان در سالهای اول حضورشان میگوید و مهر و زبان نرمی که با تکتک همسایهها دارد. محبوبهخانم آنقدر مورد اعتماد است که همسایهها به وقت سفر، کلید خانهشان را به او میسپارند.
دوستیها و رفاقتها باید بهگونهای باشد که به وقت نیاز روی آن را داشته باشی بهسراغ همسایهات بروی
محبوبه بدلی درباره همسایه خوب میگوید: علاوهبر گذشت و داشتن محبت، ایجاد اعتماد در دلها خیلی مهم است؛ اینکه آنقدر اعتماد بین همسایهها برقرار باشد که در تنگناهای زندگی با اطمینان، خانه و زندگی و حتی فرزندان را به همسایه بسپارند و ایمان داشته باشند که آب از آب تکان نمیخورد.
کمکحال همسایه سالمند
تکتم فرهمندی را محبوبه بدلی به ما معرفی میکند. باب آشنایی آنها، همسنوسالبودن فرزندانشان بوده که بهمرور زمینه دوستی و رفاقت آن دو را هم فراهم کرده است.
محبوبهخانم درباره همسایهاش میگوید: پیرمرد تنهایی در مجتمع ما ساکن بود که چندنفری از همسایهها برای گذران زندگی کمکش میکردند؛ از نظافت منزل تا خرید مایحتاج و درستکردن غذا. از وقتی تکتمخانم آمد، درست مثل دخترش، دلسوزانه برای آن بندهخدا قدم بر داشت و خم به ابرو نمیآورد. حتی وقتی پیرمرد فوت کرد، تکتمخانم دلسوزانه کنار دختران مرحوم که از تهران آمده بودند، در برپایی هرچه بهتر مجلس کمک کرد.
از خوبی تکتمخانم همین بس که در زمان گرفتاری محبوبهخانم، آمادهکردن ناهار، بردن فرزند او به مدرسه و کمک به انجام تکالیفش را این همسایه خوب و قابلاعتماد به عهده گرفته بود.
تکتمخانم هم رمز همسایه خوببودن را مهربانی، مدارا و زبان نرم میداند؛ روالی که در طول سالها تدریس در رشته زبان و ادبیات فارسی با شاگردانش پیش گرفته است.
* این گزارش پنجشنبه ۴ دیماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۲۳ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.
