مهدی چراغ، پهلوان پیشکسوت محله فردوسی است 
خانه باشکوه زرینزاده مخروبه شده است 
همدلی در کوچه دوستی محله تربیت
قدیمی‌های کوچه آموزگار۷۴ این کوچه را هنوز به نام کوچه دوستی» می‌شناسند. این همسایه‌ها برای آبادی کوچه و محل زندگی خود دست به دست هم دادند. همین همراهی موجب شده هر‌روز با هم مهربان‌تر شوند.
قدیمی‌های کوچه آموزگار۷۴ این کوچه را هنوز به نام قدیمش می‌شناسند؛ «کوچه دوستی». این همسایه‌ها برای آبادی کوچه و محل زندگی خود دست به دست هم دادند. همین همراهی برای آبادی محله تربیت سبب شد در عالم همسایگی هر‌روز با هم مهربان‌تر شوند.
حالا اولین همسایه‌ای که اهالی از حُسن هم‌جواری با او می‌گویند، علیرضا استاد است که اولین ساکن معبر هم بوده است.
مهندس، سرش درد می‌کند برای کار محله
علیرضا استاد، مهندس برق است. او را به‌عنوان همسایه‌ای دغدغه‌مند و امین محله به ما معرفی می‌کنند. نتیجه پیگیری‌های دلسوزانه علیرضا استاد، ساخت دو مدرسه و مسجد است که با همت اهالی و خیران بنا شده است.
تقریبا همه از کوچک و بزرگ در کوچه آموزگار۷۴ از استاد به نیکی یاد می‌کنند. او نه‌تنها کار برق‌کشی همه منازل تعاون مسکن سپاه در این محله را انجام داده، که برای آسفالت و نصب کنتور آب و برق و گاز به نمایندگی از طرف اهالی پیش‌قدم شده است.
یکی از همسایه‌ها او را این‌طور معرفی می‌کند: مهندس سرش درد می‌کند برای کارهای مردمی و محله! اگر کاری برای همسایه و محله باشد و از دستش برآید، سریع دست به کار می‌شود.
مسجد محله، پایگاه دورهمی همسایه‌های کوچه دوستی برای حل‌وفصل مشکلات و پرکردن خلأ‌های محله است
علیرضا استاد می‌گوید: نام «دوستی» به این کوچه می‌آید،، چون ما یک خانواده هستیم.
او که جزو نخستین ساکنان این کوچه است، با راه‌اندازی هیئتی، همسایه‌ها را دور هم جمع کرد. این هیئت با گذشت چهار دهه فعالیت، همچنان در محرم و صفر و اعیاد به میزبانی استاد و خانواده‌اش برنامه اجرا می‌کند.
درِ این خانه همیشه برای مشورت باز است
حسین آزاد را علیرضا استاد معرفی می‌کند. سابقه دوستی آن دو به دورانی برمی گردد که هم‌محلی و هم‌مدرسه‌ای بودند و بعد‌ها همکار و همسایه شدند. استاد از قدم‌های بزرگی که حسین‌آقا به‌عنوان راهنما و لیدر محله برای اهالی برداشته است، می‌گوید و روی گشاده‌ای که دارد.
آزاد که سابقه مدیریت شهری مناطق۹ و ۱۰ و منطقه۱۱ را در کارنامه کاری‌اش دارد، از همان ابتدا حواسش به محله و هم‌محله‌ای‌هایش بوده است تا با دانش خود برای آبادانی هر‌چه سریع‌تر محله قدم بردارد.
او زمانی‌که بخشنامه مشارکت اهالی برای آسفالت و جوی و جدول‌کشی به شهرداری‌ها ابلاغ شد، با جمع‌کردن همسایه‌ها در مسجد محله و صحبت، آنها را از مزایای مشارکت در تسریع آبادانی محله آگاه کرد.
حضور در مسجد محله به‌عنوان یکی از اعضای هیئت‌امنای مسجد، این ارتباط را پررنگ‌تر کرده و امروز هر‌کدام از همسایه‌ها اگر در موضوعات شهری پرسش و ابهامی داشته باشند، در خانه حسین‌آقای آزاد به رویشان باز است.
همسایه خوب زندگی را دل‌چسب می‌کند
سومین همسایه خوب در کوچه دوستی را حسین‌آقا به ما معرفی می‌کند. او دلسوزانه در‌کنار همسایه‌ها برای داشتن محله‌ای امن و آرام کوشیده است. محمدعلی خطیب در دهه۷۰ دوسالی شهردار شهرستان تربت‌حیدریه بوده است.
او که مسلط به نامه‌نگاری‌های اداری است، در زمان پیگیری‌های مطالبات هم‌محله‌ای‌ها مسئول نگارش نامه‌ها و پیگیری‌های اداری بوده است.
از کارهای بزرگ خطیب، راندن غاصبان زمین‌هایی بود که بعد‌ها تبدیل به باغ گل در منطقه شد. او که امروز همچنان ارتباطش را با همسایه‌ها حفظ کرده، هر‌جا نیاز به حضور و پیگیری‌اش باشد، پای کار است.
خطیب می‌گوید: زندگی در محله‌ای که همسایه‌هایش به هم احترام می‌گذارند، مشکل محله را مشکل خود می‌دانند و برای رفع آن یک‌صدا می‌شوند، دل‌چسب است. مسجد محله، پایگاه دورهمی همسایه‌های کوچه دوستی برای حل‌وفصل مشکلات و پرکردن خلأ‌های محله است که خطیب، پای ثابت این نشست‌ها و جلسات است.
* این گزارش پنج‌شنبه ۶ شهریورماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۰۷ شهرآرامحله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
