برای شهریار قلینژاد زندگی یعنی توپ بسکتبال 
یک اتفاق، عزت خداشناس را از کودکی به پزشکی علاقه‌مند کرد 
طا‌ها قادریان‌فر آینده‌دار المپیک است
مرضیه میرزا‌پور| ورزش را دوست دارد؛ چون آن را راهی برای تخلیه انرژی‌های منفی و کاهش استرس می‌داند. به گفته خودش، ورزش باعث شادابی در زندگی‌اش می‌شود و احساس قدرت خوبی به آدم دست می‌دهد.
طا‌ها قادریان‌فر، تکواندوکارشانزده‌ساله محله پورسینا که پدرش از نیرو‌های شهرداری منطقه ۳ است، یکی از ورزشکارانی است که افتخارات زیادی برای محله و مشهد کسب کرده و با عزم و اراده خود توانسته به‌عنوان یکی از اعضای تیم فرمانیه در لیگ دسته یک نوجوانان پسر (جام آینده‌سازان المپیک) در سال۱۴۰۴ مقام اول و مدال طلا را به دست آورد.
-چرا تکواندو را انتخاب کردی؟
از کودکی هیجان زیادی داشتم و ورزش رزمی را خیلی دوست داشتم؛ به همین دلیل از پدر و مادرم خواستم که من را در کلاس ورزش‌های رزمی ثبت‌نام کنند و با عضویت در باشگاه، تکواندو را شروع کردم.
-از چند‌سالگی در رشته تکواندو تمرین می‌کنی؟
از شش‌سالگی تا الان، ۱۰ سال است که در این رشته فعالیت می‌کنم. هر‌روز علاقه‌ام به این رشته بیشتر می‌شود و پیگیرتر می‌شوم.
-این رشته چه تأثیری در زندگی‌ات داشته است؟
تأثیر زیاد و مثبتی در اخلاقم و هنگام صحبت با دیگران گذاشته است و باعث شده اعتماد‌به‌نفسم بیشتر شود. همچنین در درس‌هایم تمرکز بیشتری پیدا کرده‌ام و ذهن و جسمم بیشتر هماهنگ شده است.
-از نظر خودت تکواندو یعنی چه؟
تکواندو ورزش آرامش‌بخش و یک سبک زندگی خیلی خوب و راهی برای دفاع از خودت در مواقع ضروری است؛ مثلا یکی‌دو‌بار برای خودم پیش آمده است که می‌خواستند اذیتم کنند، اما من توانستم از خودم دفاع کنم.
-چه کسانی در این رشته الگوی تو هستند؟
مربی خودم، آقای خوش‌نیت که مدال نقره آسیایی دارد و محسن رضایی، کاپیتان تیم ملی افغانستان، از تکواندوکار‌هایی هستند که دوستشان دارم و می‌خواهم تلاش کنم مثل آنها شوم.
-واکنش اطرافیانت به ورزشکار بودن تو چه بوده؟
احساس می‌کنم از وقتی ورزشکار شده‌ام، احترام بیشتری بین اطرافیان پیدا کرده‌ام و گاهی دوستانم تا مسابقات من را همراهی می‌کنند و همیشه دوست دارم از قدرت بدنی‌ام، برای خدمت به مردم استفاده کنم.
-تا حالا توانسته‌ای دوستانت را به ورزش تشویق کنی؟
بله، چندبار به نمایندگی از هنرستان «یادگار امام» مدال کسب کردم و همین باعث شد دوستانم علاقه‌مند به این ورزش شوند؛ مثلا دوستم، امیرحسین عرب‌زاده تکواندو را شروع کرده است و در حال حاضر در این رشته فعالیت می‌کند.
-چه افتخار‌هایی در این رشته به دست آورده‌ای؟
امسال موفق شدم یک مدال برنز، دو مدال نقره و یک مدال طلا را در مسابقات کشوری به دست آورم. چندین مدال طلای استانی هم دارم که در گذشته کسب کرده‌ام و در حال حاضر کمربند مشکی دان۳ دارم.
-برای قهرمان‌شدن چه کار‌هایی انجام داده‌ای؟
اول از همه سعی کردم تغذیه سالمی داشته باشم تا بتوانم سلامتی‌ام را برای شرکت در مسابقات حفظ کنم و، چون برای قهرمانی باید زیاد تمرین می‌کردم، از تفریحاتم کم کردم؛ مثلا در این مدت نتوانستم با دوست‌هایم وقت بگذرانم.
-چه کسانی از تو حمایت کردند؟
پدر و مادرم با حمایت‌های خود، نقش اول را در موفقیت‌های من دارند و همچنین مربی‌ام با آموزش‌ها و تشویق‌هایش همیشه باعث تقویت روحیه‌ام می‌شود.
-دوست داری در آینده چه شغلی داشته باشی؟
دوست دارم در آینده در رشته تکواندو مربی شوم و باشگاه ورزشی داشته باشم؛ به همین‌دلیل رشته درسی‌ام را تربیت بدنی انتخاب کردم تا در آینده به‌صورت حرفه‌ای بتوانم قهرمان‌های زیادی پرورش بدهم.
-توصیه‌ات برای دوستانت چیست؟
به‌جای وقت هدر‌دادن روی یک کار تمرکز کنند تا بتوانند باعث افتخار خود و خانواده‌شان شوند.
* این گزارش دوشنبه ۲۱ مهرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۴۳ شهرآرامحله منطقه ۵ و ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
