حکایت تلخ فروش دختران خراسانی در دوره قاجار 
یادگار نسل اول جهاد سازندگی در مشهد 
دارنده مدال طلای کشوری کارش را از پرتاب جوراب شروع کرد!
وقتی دو جوراب ساق‌بلند را توی هم و داخلش را پر از شن یا ماسه می‌کرد و با تمام قدرت می‌چرخاند و به‌سمت جلو پرتابش می‌کرد، فکرش را هم نمی‌کرد این تمرین دم‌دستی برایش سکوی پرتابی شود تا فقط چند‌روز بعد بتواند در ناحیه مقام بیاورد و بعد از یک‌سال بیشتر از ۱۰مدال خوش‌رنگ را آویزان دیوار اتاقش کند.
یگانه احمدی، نوجوان شانزده‌ساله بالاخیابان، بهترین لحظه زندگی برایش چرخیدن و پرتاب وزنه به دورترین نقطه است؛ لحظه‌ای که انگار آرزوهایش را هم با آن وزنه به پرواز درمی‌آورد.
- از کی ورزش را شروع کردی و چطور شد رشته پرتاب وزنه را انتخاب کردی؟
یک سال و دو ماه پیش، ناظم مدرسه‌مان استعدادیابی کرد و تشخیص داد برای رشته پرتاب وزنه مناسب هستم، در‌صورتی‌که رشته ورزشی‌ام والیبال بود. اوایل والیبال را رها نکردم و در هر دو رشته فعال بودم، اما وقتی دیدم استعدادم در رشته پرتاب وزنه خیلی بیشتر است، علاقه‌ام به آن بیشتر شد و همه تمرین و تمرکزم را روی این رشته گذاشتم.
- ورزش چه تأثیری روی زندگی روزمره‌ات گذاشته است؟
اعتماد‌به‌نفس بیشتری برای انجام کارهایم پیدا کرده‌ام. حتی روی شیوه صحبت‌کردنم در خانه و بیرون تأثیر مثبت گذاشته است.
- تا‌به‌حال در مسابقات با استرس دست‌وپنجه نرم کرده‌ای؟
پارسال برای استعدادیابی کشوری رفته بودم. با افراد بزرگ‌تر از خودم که تجربه بیشتری داشتند، هم‌رده شده بودم و اعتماد‌به‌نفسم را از دست دادم و همین باعث شد نتوانم موفق شوم. اما امسال که قرار بود در مسابقات کشوری شرکت کنم، با خودم گفتم دیگر فرقی نمی‌کند در چه رده‌ای باشم.
- چگونه آن استرس را کنترل کردی؟
عزمم را جزم کرده بودم که هیچ‌چیز جلو موفقیتم را نگیرد، حتی اگر در رده جوانان قرار بگیرم. در هر مسابقه‌ای استرس طبیعی است. اما من همیشه روی اعتماد‌به‌نفسم کار و به این فکر می‌کنم که می‌روم تا موفق شوم. روی کاغذ جملات مثبت می‌نویسم تا امید بیشتری پیدا کنم. این کار به من خیلی کمک می‌کند؛ مثلا در همین مسابقات چند جا نوشته بودم: «مقام اول دست من است».
- چه مقام‌هایی در این رشته کسب کرده‌ای و چه اهدافی برای آینده‌ات داری؟
اولین مقامی که کسب کردم، در اوایل سال نهم بود که تازه با این رشته آشنا شدم. بعد از ۶روز تمرین فشرده در مسابقات ناحیه مقام کسب کردم. بعد از آن بیشتر از ۱۰مقام دیگر در ناحیه، استان و کشور به دست آوردم. آخرین مقامم اردیبهشت امسال بود که طلای کشوری گرفتم. هدف و آرزویم کسب مقام آسیایی است و اینکه بتوانم در این رشته رکورد‌دار شوم.
- امکانات لازم برای تمرین‌هایت را در‌اختیار داری؟
قرار بود بعد‌از کسب مقام کشوری، کلاس‌های بدن‌سازی‌ام رایگان شود. دراین‌باره نامه‌ای هم از اداره ورزش و جوانان برای هیئت دوومیدانی استان فرستادند، اما با وجود پیگیری‌های زیاد، هنوز این قول عملی نشده است. درحال حاضر تمرینات پرتاب وزنه را در زمین خاکی بولوار حجاب انجام می‌دهم که هیچ امکاناتی ندارد.
* این گزارش شنبه ۳ خردادماه ۱۴۰۴ در شماره ۵۹۲ شهرآرامحله منطقه ثامن چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
