کد خبر: ۱۰۷۱۰
۱۳ آبان ۱۴۰۳ - ۰۸:۰۰

ماجرای تعارف دوستانه‌ای که سبحان شریفی را به قهرمانی رساند

سبحان می‌گوید: دوستم دانیال، ووشوکار بود. یک روز گفت «بیا برویم به باشگاهی که من در آن تمرین می‌کنم.» دیدم و ثبت‌نام کردم. در مسابقات کشوری بعد‌از شکست حریفانم، مدال طلا را به دست آوردم.

نوجوانی که در باشگاه ورزشی شهید‌سلطانی‌مقدم، روی یکی از تاتامی‌ها چهارزانو نشسته است و با گویش مشهدی دارد تصویر روشنی از آینده ورزشی‌اش را برایمان ترسیم می‌کند، قهرمان کشوری در رشته ووشو و از امید‌های محله شهید‌قربانی است.

سبحان شریفی متولد‌۱۳۹۰ است و چند‌سالی از خداحافظی‌اش با دنیای کودکی می‌گذرد؛ با‌این‌حال همچنان صداقت کودکانه‌اش را حفظ کرده است و بدون آنکه بخواهد از خود، شخصیتی کامل و همه‌چیزتمام نشان بدهد، از نقاط ضعف و قوت خود، شکست‌ها و موفقیت‌هایش می‌گوید.

 


- چطور با ووشو آشنا شدی؟

دوستم دانیال، ووشوکار بود. یک روز گفت «بیا برویم به باشگاهی که من در آن تمرین می‌کنم.» دیدم و خوشم آمد. وقتی برگشتم خانه، با پدر و مادرم مشورت کردم و آنها هم من را ثبت نام کردند. این ماجرا مال حدود دوسال پیش است. من هم توانستم دو تا از دوستانم به اسم علیرضا و مرتضی را به ووشو جذب کنم.

- چه چیزی در ووشو تو را علاقه‌مند کرد؟

ورزش کاملی است. مثل بوکس حرکات دست دارد و مثل تکواندو، حرکات پا. فنون دفاع شخصی و کشتی را هم در این رشته می‌بینی.

- موافقت سریع خانواده‌ات با ثبت‌نام تو در کلاس ورزشی، احتمالا به این دلیل بوده که اهل ورزش هستند.
همین‌طور است. دایی‌ام تکواندو‌کار بود و پدرم هم وقتی جوان‌تر بود، دفاع شخصی و آیکیدو کار می‌کرد. البته الان ورزش حرفه‌ای را به‌دلیل مشغله‌های کاری کنار گذاشته‌اند.

- وضعیت درسی‌ات چطور است؟

متوسط. معدل پارسالم ۱۵ شد.

- این وضعیت درسی از نظر خودت و خانواده‌ات راضی‌کننده است؟
به نظر خودم که خوب است. اگر در امتحاناتم نمره خوبی نیاورم، خانواده‌ام اعتراض می‌کنند، اما در‌مجموع، حامی ورزش‌کردنم هستند.

- از برنامه روزانه‌ات بگو.
سه شب در هفته می‌روم باشگاه. مدرسه‌ام اگر شیفت صبح باشد، برمی‌گردم خانه و استراحت می‌کنم تا شب، بعد‌از باشگاه بتوانم درس بخوانم. اگر شیفت عصر باشم، از مدرسه‌مان که شهیدنیک‌خلق نام دارد و در طبرسی شمالی ۲۳ است، مستقیم می‌روم باشگاه.

- فاصله منزلتان در طبرسی شمالی ۱۷ تا باشگاه ورزشی‌ا‌ت در پنج‌تن ۴۸ زیاد نیست؟
چرا، ولی هم بزرگ‌تر از بقیه باشگاه‌هایی است که می‌شناسم و هم امکانات خوبی دارد. مثل دستگاه بدن‌سازی، تاتامی، چندین کیسه بوکس و ...

- در این دو سالی که در ووشو فعالیت می‌کنی، چه افتخاراتی به دست آورده‌ای؟
در دو مسابقه استانی، مدال‌های طلا و برنز به دست آوردم. در مسابقات ناحیه بسیج میثم که پارسال برگزار شد، اول شدم. در مسابقات کشوری هم که ماه پیش به میزبانی مشهد برگزار شد، بعد‌از شکست حریفانم از خراسان شمالی، خراسان جنوبی و خراسان رضوی، مدال طلا را به دست آوردم.

- الگوی ورزشی‌ات کیست و چرا؟‌
می‌خواهم مثل یوسف صبری، قهرمان ووشو بشوم. اراده‌اش، اخلاقش و مبارزاتش را دوست دارم.

- ووشو را تا کجا ادامه می‌دهی؟
تا رسیدن به مسابقات جهانی و المپیک.

- آن وقت برای محله‌ات چه کار می‌کنی؟
باشگاه راه می‌اندازم و بچه‌های محله را جمع می‌کنم دور خودم.



* این گزارش یکشنبه ۱۳ آبان‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۹۱ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.

ارسال نظر
نظرات بینندگان
محمد
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۰۹ - ۱۴۰۳/۰۸/۱۶
0
0
عالی ادامه بده
آوا و نمــــــای شهر
03:44