نوشته های مریم قاسمی در سایت مشهد چهره

حمید مروی سابقه عضویت در تیم سیاه جامگان دارد. او کسی که از زمین‌های خاکی و توپ پلاستکی پای به عرصه ورزش گذاشت و پدرش برای تشویق او کفش میخ‌دار گرفت. کفشی که میان هم‌بازی‌های حمید مروی به «آدیداس گلشهری» معروف شد.

حجت‌الاسلام علی‌اکبر احمدی ۴۰ سال پیش با دوتا از دوستان روحانی‌اش برای بازدیدی به زورخانه قدیمی حوالی میدان طبرسی می‌رود و از همان زمان تصمیم می‌گیرد پای به گود بگذارد.

محمد رحیمی جوان گلیم‌فروشی است که علاقه به حفظ فرهنگی بومی‌اش و مراوده با روستاییان را به گذراندن مقطع دکتری در استرالیا ترجیح داد.

سجاد عارف با همان پولی که از پس دادن ماشین دستش آمده بود، کارگاه را از پدر رهن می‌کند، مقداری پول برای حقوق چند ماه کارگران کنار می‌گذارد و کارش را شروع می‌کند.

یک حفره بزرگ مقابلم قرار دارد که همان تونل نیمه‌ساخته قطار است. صدای آقای مهندس را می‌شنوم که با صدای بلند می‌گوید: «اینجا کف شفت است و کارکنانش بچه‌های کف شفت...»

بازار مولوی در محدوده پنجراه، بازار جم در خیابان جم، بازار زیتون در مصلی ۱۰ و مغازه‌های ریز و درشت که هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود، ازجمله مکان‌های عرضه اسباب‌بازی در منطقه ۶ مشهد است.

سردار شهید شکرالله خانی‌دهنوی از اهالی محله شهرک شهید رجایی و جزو اولین فرماندهان یگان دریایی بود. احداث اولین کتابخانه قلعه ساختمان یکی از ماندگارترین کار‌های اوست.

آقای قرایی پیشکسوت محله شهید رجایی است. کسی که همه فرزندان و نوه‌هایش ورزش کار حرفه‌ای هستند. درمیان خانواده قرایی افرادی به این رشته ورزشی مشغولند؛ داماد، دو دختر، فرزندان و وابستگانشان اغلب به‌شکل حرفه‌ای ورزش می‌کنند و در بینشان مربی تیم ملی، داور، مسئول هیئت ووشوی استانی و... به چشم می‌خورد.

رضا نقوی می‌گوید: برخلاف خیلی از نابینا‌ها که دوست دارند همسرشان بینا باشد، من دوست داشتم با یک نابینا ازدواج کنم. فکر می‌کنم این‌گونه حرف هم را بهتر می‌فهمیم.

چند دقیقه‌ای که پیرمرد جن‌گیر مشغول نوشتن دعا و طلسم است، همسرش از او چندنوبت برای بخت‌گشایی همسایه‌ها وقت می‌گیرد. چند نفر هم می‌آیند برای گرفتن طلسم‌هایی که نوشتنشان وقت زیادی می‌برده و حالا آماده شده است.