اتاق معصومه رضایی، کارگاه بافندگی اوست

نوای لالایی مادرش هنوز در گوشش می‌پیچد. وقتی نخ‌های رنگی را از میان میله‌های بافتنی رد می‌کرد و لالایی می‌خواند. معصومه خیلی کوچک بود و نمی‌دانست کلاه‌ها و جوراب‌هایی که پشت‌سر هم بافته می‌شود و روی هم انبار می‌شود برای چیست.

آن زمان وقت خوبی برای دست گرفتن میله و نخ کاموا بود. هم‌نوا با زمزمه‌های مادر جوراب گرم و کلاه گرم می‌بافتند، آن‌ها را روی هم انبار می‌کردند و می‌فرستادند به جبهه برای رزمنده‌ها. معصومه از آن زمان گرمایی که گره‌های کاموا در خود می‌کشید و سرمای جبهه را به خوبی احساس می‌کرد...

در را که باز می‌کنم روبه‌رویم قفسه‌ای پر از کلاف‌های رنگی می‌بینم، یک لحظه هوش از سرم می‌پرد، دیدن این همه کاموای رنگی واقعا هیجان دارد. یک دستگاه چرخ بافنده نیز گوشه‌ای از اتاق قرار دارد.

جوراب‌های بافته‌شده، لیف‌های دستی حمام و... بر روی قفسه قرار گرفته‌اند و ژاکت و شال و... که سفارش مشتریان است در گوشه‌ای دیگر بر روی هم انباشته شده‌اند. بانوی محله ما با میله‌های بافتنی که در دست دارد با مهارت و سرعت زیاد مشغول بافتن شال و کلاهی است که مشتری سفارش داده است.

مطلب مرتبط نازآفرین آرش هنر قالی‌بافی را به توان‌یابان آموزش می‌دهد

با یک میلیون تومان کارگاهم را روبه‌راه کردم

معصومه رضایی سال۱۳۵۹ در خیابان سلمان در محله پنجتن مشهد متولد می‌شود. او از کودکی به کمک مادر خود با این هنر آشنا می‌شود و میله بافتنی به دست می‌گیرد. وی همچنین موفق می‌شود در رشته ادبیات‌فارسی تحصیل کند اما از آنجا که علاقه زیادی به بافندگی دارد تصمیم می‌گیرد که این کار را ادامه دهد. رضایی پس از ۶ ماه مدرک بافندگی خود را دریافت می‌کند و با یک میلیون تومان سرمایه یکی از اتاق‌های منزلش را تبدیل به کارگاه بافندگی می‌کند.

تا ساعت ۲ نیمه‌شب کار می‌کنم

او روزانه بیش از ۱۰ساعت کار می‌کند و با طرح‌های ابتکاری‌اش روزبه‌روز به تعداد مشتریانش می‌افزاید. رضایی می‌گوید: من در تمام فصول سال مشغول به کار بافتنی هستم و در هر فصل نخ و کاموای متفاوت استفاده می‌کنم، اما زمستان اوج کار من است به‌طوری‌که از ۶ صبح تا ۲ نیمه شب مشغول به کار هستم تا سفارش مشتریان را به‌موقع تحویل بدهم.

رضایی روزانه بیش از ۱۰ساعت کار می‌کند و با طرح‌های ابتکاری‌اش روزبه‌روز به تعداد مشتریانش می‌افزاید

از شهرستان هم مشتری دارم

علاوه بر هم‌محله‌ای‌ها که مشتری بانوی هنرمند خیابان سلمان هستند بسیاری از بازاریان، اقوام و آشنایان در شهرستان‌ها و دیگر مناطق مشهد طرفداران پروپا قرص او هستند به‌طوری‌که برخی از آن‌ها هرچند وقت یک‌بار برای خرید نزد او می‌آیند.

رنگ‌ها را به‌راحتی انتخاب می‌کنم

بانوی هنرمند محله ما علاوه بر انواع بافت پوشاک در میوه‌آرایی و سفره‌آرایی نیز دستی دارد. او با بیان اینکه رنگ آبی و سبز فسفری از رنگ‌های مورد علاقه‌اش هستند، بیان می‌کند: هنگام خرید مکث نمی‌کنم و به‌راحتی رنگ‌ها را انتخاب می‌کنم اما مشتری‌هایم به هنگام خرید با دیدن رنگ‌های مختلف دچار تردید می‌شوند و از من می‌خواهند که به بازار بروم و برای آن‌ها کاموایی با رنگ مناسب انتخاب کنم.

بافت دستی و ماشینی را دوست دارم

او که هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان می‌بافد کار بزرگسالان را به دلیل اینکه زودتر آماده می‌شود بیشتر می‌پسندد، رضایی بیان می‌کند: کار با ماشین و میله هر دو برای من لذت‌بخش است، هرکدام بافت خاص خود را دارد اما با میله برجستگی‌های زیبایی می‌توان بر روی انواع بافت‌ها به‌وجود آورد.

در تابستان کلاس آموزشی برگزار می‌کنم

او جزو پنج نفر بر‌تر جشنواره شال و کلاه است که از سوی شهرداری منطقه و شهرآرامحله منطقه ۴ در دی ماه برگزار شد. رضایی همچنین جزو اعضای ثابت پایگاه بسیج سلمان نیز هست و می‌خواهد در تابستان سال جاری برای هنردوستان در همین پایگاه کلاس آموزشی بافندگی با میله و ماشینبرگزار کند.

آرزو دارم کارگاهم را گسترش دهم

رضایی که در خرج و مخارج خانواده خود سهیم است و در سرش فکر گسترش کارگاهش را می‌پروراند که با گرفتن وام میسر می‌شود، می‌گوید: پیگیری‌هایم تاکنون نتیجه نداده، اما من ناامید نمی‌شوم و مطمئنم روزی به آرزویم می‌رسم.

* این گزارش یکشنبه، ۲۳ بهمن ۹۱ در شماره ۴۲ شهرآرامحله منطقه ۴ چاپ شده است.