ما رسم داریم وسایلمان را این‌طوری بیرون بچینیم تا فامیل ببینند چه چیز‌هایی به خانه داماد می‌فرستیم. اگر این‌ها را در خانه بچینیم شاید خیلی به چشم نیاید یا فامیل همه چیز را نبینند.

در محله تازه‌ساز دانش آموز بنایی ۵۰۰ متر مربعی به سبک و سیاق سنتی که نمایانگر تاریخ دوره صفویه و قاجار است، ساخته شده. در این خانه انگار که در زمان سفر کرده‌ای! به قرن‌ها پیش.

آقاموسی که علاقه زیادی به تیم «هماتهران» داشت، پیشنهاد می‌کند اسم تیم را با توجه به اسم محل، «هماساختمان» بگذارند؛ همین می‌شود که تیم هماساختمان، اولین و قوی‌ترین تیم محدوده قلعه‌ساختمان می‌شود.

خدیجه سرناآبادی، بانوی نود و شش ساله‌ای است که با وجود سن زیاد هنوز هر روز جانماز‌ می‌دوزد و برای تامین مخارج زندگی دست‌دوزهایش را بساط می‌کند.

دکتر اسماعیل‌زاده، بیش از ۱۵ سال است که روز‌های تعطیلش را در شهرک شیرین، به ویزیت رایگان بیماران نیازمند می‌گذراند.

قدسیه صمدی بخشی از روزش را به مطالعه و تحقیق و ارتباط‌با دانشگاه می‌گذراند و بخشی دیگر از وقتش را صرف کار زنبورداری و طب سنتی می‌کند. این بانوی کارآفرین از روی عشق، به کار در طبیعت روی آورده است.

تا سال ۸۲ بنای مصلی‌پایین به عنوان انبار متروکه‌ای استفاده می‌شد، اما اکنون این بنای تاریخی، یکی از دو مرکز هنر‌های تجسمی میراث فرهنگی و محل آمد و شد هنرمندان شده است. 

هاشم نعمتی که ۳۰ سال از عمرش را در دانشگاه گذرانده می‌گوید: گرچه استفاده از شیوه‏‌های تربیتی که در کتاب‌‎ها آمده زیاد هم منطقی به نظر نمی‌‏رسد، اما بهره نبردن از آن‏‌ها هم که حاصل سال‏ها تحقیق پژوهشگران بوده نادرست است.

علیرضا یعقوبی، ۳۳ سال خونش را اهدا کرده و معتقد است اگر فقط یکی از پاکت‌های خونی‌ام جان بیماری را نجات داده باشد از خودم راضی‌ام.

۵۰ سال پیش درختان کوچه پروین اعتصامی ۴۱ به دست محمدعلی وکیلی، یک هم‌محله‏‌ای سبز کاشته شد.