حوالی دوره استبداد رضاخانی و ممنوعیت‌های مراسم عزاداری ماه‌های محرم و صفر بود که یدالله و امان‌الله از روستای «کیوی» استان آذربایجان‌شرقی به مشهد‌الرضا(ع) آمدند و هیئت قمربنی هاشم(ع) را تشکیل دادند.
ساکنان اولیه کوچه کوچه شهید‌رحیمی۱۲ چند خانواده نیشابوری بودند و به کوچه «نیشابوری‌های حسین‌آباد کرمانی‌ها» معروف بود. این کوچه در هر مراسم مذهبی و آیینی، آذین‌بندی یا سیاه‌پوش می‌شود.
سید‌محمد هاشمی‌راستی می‌گوید: بر‌اساس ارتباطاتی که با مخاطبانمان در ایران و افغانستان داریم، گزینه‌هایی را که برای انجام کار‌های مدیریتی در افغانستان مناسب هستند، برای ثبت‌نام و ادامه تحصیل به دانشگاه‌ها معرفی می‌کنیم.
درمیان کوچه‌های محله سجادیه «دنبال ترکمن‌ها می‌گردم.» اهالی آن‌ها را به «محله پشتی‌باف‌ها» می‌شناسند.ترکمن بودنشان را از آمدوشد کوتاه زن‌ها در کوچه‌ها می‌شود فهمید؛ با همان پوشش خاص و تماشایی.
کوچه شیخ صدوق۲، از فرعی‌های طبرسی۴۰ به شمار می‌رود که نه‌فقط به‌دلیل میان‌بر‌بودن به‌سمت خیابان مجلسی غربی و نیز سرسبزی کوچه، بلکه به‌دلیل جانمایی کاربری‌هایی ویژه مهاجر ان افغانستانی، روزانه اتباع بسیاری در آن تردد می‌کنند.
تاریخ قهوه‌خانه عرب برمی‌گردد به دوره ریاست جمهوری ژنرال احمدحسن‌البکر که در بازه زمانی این حکومت، ایرانیان مقیم عراق از آن کشور رانده شدند.
غیرشمار‌ها یا به‌اصطلاح مشهدی‌ها «قرشمال‌ها» گروهی بودند که با وجود حضور طولانی در مشهد و البته دیگر شهر‌های ایران، تفکیک فرهنگی خود را حفظ کرده بودند و به‌عنوان یک اقلیت نژادی، با فرهنگی متفاوت، به حیات خود ادامه می‌دادند.