سیدکفاش مرد کمحرف و آرامی که سالهاست در اطراف حرم، بساط واکس صلواتی خود را پهن میکند و غبار از کفش زائران حضرتش میزداید.
مکانهای پرخاطره منطقه ۶ رهاورد رنگینکمان قومیتها است که نشاندهنده ایرانی کوچک در دل یک منطقه شهری ۱۵۰۰ هکتاری در مشهد است.
تلخی ماجرا این است برخی از اتباع به عهدی و پیوندی که بستهاند پایبند نمیمانند و ایران را ترک میکنند، آن وقت زن بیپناه میماند و فرزندانی قد و نیم قد بدون شناسنامه و هویت.
سیدابوطالب مظفری را در بیشتر شبهای شعر میتوانی ببینی. لهجه دلنشینش میانهای است بین لهجه ارازگانی و خراسانی. میگوید از چهارده سالگی به ایران آمده و در منطقه التیمور سکنی گزیدهاند.
هنرمندان و فعالان فرهنگی جامعه مهاجر گلشهر برای زلزلهزدگان افغانستان پویشهایی راهاندازی کردند.
واقف این حسینیه در طبرسی ۱۶، حاجصالح گلشن است که خدمتکردنش به زائر تعطیلبردار نیست. او اصالتا یزدی بوده و همراه خانوادهاش سالها در کربلا سکونت داشته است.
نادرشاهِ عاشق توسعه شهر و گسترش تجارت، تصمیم گرفت برای نخستینبار یهودیها را وارد مشهد کند تا این شهر توسعه یابد.