هیئت سرخسیهای مقیم مشهد یک روز مانده به اربعین راهی شهر خود میشوند تا در زادگاه خود به عزاداری برای سیدالشهدا (ع) بپردازند. این رسم بیش از ۵۰ سال قدمت دارد.
مرویها در سال ۱۲۷۴ قمری ساختمان فعلی مسجد را ساختند. این مسجد ابتدا آبانبار هم داشت، اما طی چندینبار بازسازی، هم ساختمانش نو شد و هم آبانبارش را خراب کردند.
موسیقی تمام ثروت گروه «نوای سیستان و بلوچستان» است که بیشتر اعضای آن را افراد یک خانواده تشکیل میدهند. تمام گذشته و پیشینه و آینده آنها. نقطه اتصال چند نسل!
سیدکفاش مرد کمحرف و آرامی که سالهاست در اطراف حرم، بساط واکس صلواتی خود را پهن میکند و غبار از کفش زائران حضرتش میزداید.
مکانهای پرخاطره منطقه ۶ رهاورد رنگینکمان قومیتها است که نشاندهنده ایرانی کوچک در دل یک منطقه شهری ۱۵۰۰ هکتاری در مشهد است.
تلخی ماجرا این است برخی از اتباع به عهدی و پیوندی که بستهاند پایبند نمیمانند و ایران را ترک میکنند، آن وقت زن بیپناه میماند و فرزندانی قد و نیم قد بدون شناسنامه و هویت.
سیدابوطالب مظفری را در بیشتر شبهای شعر میتوانی ببینی. لهجه دلنشینش میانهای است بین لهجه ارازگانی و خراسانی. میگوید از چهارده سالگی به ایران آمده و در منطقه التیمور سکنی گزیدهاند.