در این سال‌ها اسماعیل احمدی هیچ‌وقت محصولاتش را در گلشهر نفروخته یا مثلا کسی از همسایه‌ها برای سفارشی شخصی سراغش نیامده است. می‌گوید: مجبوریم به هر نوع شرایطی تن بدهیم تا تولیدات روی دستمان نماند.
رحمت‌الله تُخمار شیرینی‌پز قدیمی محله کوشش است. او حالا در کارگاه ش که در مجاورت شیرینی‌سرا قرار دارد، با۳۰شاگرد مشغول کار است.
موسی داودی اهل روستایی از توابع ملک آباد است و از ۲۰ سالگی به مشهد آمده و در حرفه انگشترسازی فعالیت دارد. او این کار را نزد مرتضی احمدی فراگرفته است.
جعفر صنوبری که سال‌ها آب‌نبات و نبات تولید‌کند می‌گوید: «در روزگاری که ما به دنبال نشانه‌ای از شادی می‌گردیم، کار کردن در دنیای شیرینِ شیرینی‌ها طعم خوبی دارد و زندگی را لذت‌بخش می‌کند.»
این کارگاه تولیدی فقط جای نوجوانان است. کارگاه ی که به دانش‌آموزان و دانشجویان علاقه‌مند فرصت می‌دهد در‌کنار یادگرفتن علم فیزیک، بتوانند دست‌سازه‌های علمی و حتی اسباب‌بازی بسازند.
محمد پاکزاد دو سال است که از مرندیز راهی دیار ما شده و در هتلی نزدیک به حرم اقامت دارد. کارگاه ی در کوچه هتل کرایه کرده و روزهایش را تا شب به حکاکی کردن عبارت «یاعلی‌بن موسی‌الرضا(ع)» و آیات قرآنی می‌گذراند.
غلامحسین علیضغر که در محله کارگران به «بابای صادق معروف» به همراه همسرش تعمیر و فروش جوراب می‌کنند. در محل منزل آن‌ها را به نام «خانه جوراب مشهد» می‌شناسند.