مردان آهنین مشهد که بدنهای ورزیده ای دارند در باغ ایرانی دور هم جمع شدند در آیتم های مختلفی مانند مانند کشیدن خودرو، بلندکردن کنده ۹۰ کیلویی، حمل دو چمدان ۸۵ کیلویی، بلندکردن بلوک سیمانی باهم رقابت می کنند.
اعضای تیم «عقاب» در هر شرایطی پشت هم بودهاند و حتی یکبار هم با هم دعوا نکردهاند، حتی اگر روزشان نبود. احمد بابامحمدی میگوید: با تیمهای دیگر کلکل داشتیم، اما خودمان همیشه هوای هم را داشتیم!
برگهای که حدود ششسال پیش به داخل حیاط منزلشان انداخته شده بود، همان گمشدهای بود که سحر بهدنبال آن میگشت. کلاس کاراته مسجد جوادالائمه (ع) در رسالت ۱۰۵ را تبلیغ کرده بود.
یکی از بوستانهای بزرگ و پرطرفدار محله دانشجو، هرروز پذیرای ورزش کاران بسیاری است. درمیان گروههای ورزش ی این بوستان، یک گروه است که قدمت پاگرفتنش به قریب سیسال قبل بازمیگردد.
قدوقوارهاش کمتر از سنش نشان میدهد، اما مرام پهلوانیاش خیلی جلوتر از همسنوسالهایش است. کافی است یک بار احمدرضا را روی تشک کشتی ببینید تا معنی بامرامبودنش را متوجه شوید.
برای پگاه آشتیبر همهچیز از آن روزی شروع شد که همراه مادرش، مریم حصاری، به سالنی ورزش ی در تهران رفته بود و از کنار زمین، تمرینهای مربی با مادرش را تماشا میکرد.
«پاژ»، قدیمیترین گروه دوچرخهسواری مشهد، بیش از دو دهه پیش با همت حسین تقدیسی و همسرش شکل گرفت. تقدیسی میگوید: سال ۸۰ که گروه را تشکیل دادیم، به این فکر میکردم که گروه از حالت صرف ورزش ی خارج باشد و بتوانیم در یک محیط اجتماعی برای یکدیگر و برای شهرمان کاری انجام دهیم.