محمدعلی در جوانی مدل‌آور استانی و کشوری دو‌و‌میدانی بوده و قبل از اینکه مربی حرفه‌ای آمادگی جسمانی شود، دویدن تمام زندگی‌اش بوده است. یکی از نقاط عطف زندگی ورزش محمدعلی سرپا نگهداشتن یک گروه ورزش ی آمادگی‌جسمانی است.
پریسا می‌گوید: مبارزه حس بهتری به من می‌دهد. همه لحظات مبارزه تجربه و تلاش است. وقتی مدال می‌گیرم، در میدان مسابقه نیستم ولی وقتی مبارزه میکنم، نگاه مربی و دوست و خانواده به من است و باید همه آنها را خوشحال کنم.
جواد جانی دروازه‌بان فوتسال محله طلاب است که با بهترین دروازه‌بان دبستان و محله کارش را شروع می‌کند تا اینکه تبدیل می‌شود به چهارمین دروازه‌بان برتر رده امید در سوپرلیگ استانی.
فاطمه از مرز همه حرف و حدیث‌هایی که دیگران درباره معلولیت می‌گویند، گذشته و هشت‌سال است که بسکتبال کار می‌کند و سه‌سال اخیر را عضو تیم ملی بوده است و سال۱۴۰۱ به مقام سومی مسابقات بسکتبال پاراآسیایی-اقیانوسیه رسید.
رضا مخملباف، مربی چهل‌و‌شش‌ساله محله رضائیه، تمام وقتش را وقف ورزش نونهالان و نوجوانان این محله کرده و توانسته مقام قهرمانی بدون شکست را در سال۹۳ کسب کند.
۳۲ سال از روزی که محمد بخارایی‌گلستانی برای اولین‌بار پا در گود گذاشت، می‌گذرد. او سال‌ها در میان گود بود و دوازده‌سالی می‌شود که در کسوت مرشدی ایفای نقش می‌کند.حالا سه‌سالی می‌شود که پسرش، مهدی را هم به زورخانه می‌برد.
سال۱۳۴۲؛ حضور حسین پوری در مشهد، آن‌قدر عجیب بود که شهر را به‌هم‌ریخت و به تیتر اول روزنامه‌ها بدل گشت. او ۲۳۰سانتی‌متر قد و ۱۷۵کیلو وزن داشت و برای همین در چشم مردم مشهد همچون یکی از عجایب خلقت بود.