محمد اکبری فریمانی با سابقه‌ای بیست‌ساله در زمینه پژوهشگری اجتماعی، تحقیقات فراوانی درباره زندگی شهری و تحولات آن انجام داده و به عنوان مدرس شورای اجتماعی محلات فعالیت دارد.
استاد کمال‌الدین غراب ترجمه‌ای مفهومی و زیباشناسانه از قرآن کریم در دست نگارش دارد که بعداز گذشت ۱۷سال مراحل پایانی کار را می‌گذراند.
دکتر محمدمهدی رکنی سال ۱۳۸۲ پس از ۴۶ سال تدریس تمام وقت، با رتبه علمی استادتمام از دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد بازنشسته شد و هم اکنون عضو شورای عالی فرهنگی آستان قدس رضوی است.
هاشم نعمتی که ۳۰ سال از عمرش را در دانشگاه گذرانده می‌گوید: گرچه استفاده از شیوههای تربیتی که در کتابها آمده زیاد هم منطقی به نظر نمیرسد، اما بهره نبردن از آنها هم که حاصل سالها تحقیق پژوهشگران بوده نادرست است.
دکتر ابوالفضل بهنیافر ۲۵سالی می‌شود که روی مسائل «آمایش زمین» و «آمایش شهری» کار می‌کند؛ یعنی بیشتر وقت و مطالعاتش را برای بررسی مسائل مربوط به شهر‌هایی صرف کرده است که روی «زمین‌های مخاطره‌آور» گسترش یافته‌اند.
دکتر «محمد‌علی احمدیان» برای نخستین‌بار دوره «برنامه‌ریزی شهری» را در گروه «جغرافیای دانشگاه فردوسی» دایر و نخستین کنکور دکترای جغرافیا را برگزار کرد.
مرحوم علی‌محمد برادران‌رفیعی، مدیرعامل کانون فرهنگی قلم، که در پاریس درس روانشناسی خوانده بود اولین دکتر روانشناسی در مشهد شد.