نعمت‌الله رشیدی رشته دوچرخه‌سواری را دوسه سال قبل از اعزامش به خدمت سربازی شروع کرده و در طول پنج دهه ورزش، در مسابقه‌های مختلف، به رتبه‌های مهم دست یافته است.
منطقه ۷
مهم‌ترین ورودی و سبزترین منطقه مشهد
قرار داشتن رباط و ایوان هشتصدساله طرق در منطقه ۷ نشان می‌دهد که این منطقه در طول تاریخ نقش پذیرایی از زائران حضرت‌رضا (ع) را برعهده داشته است. امروزه نیز بیش از ۶۰ درصد زائران و مسافران از این منطقه وارد مشهد می‌شوند. اهالی این منطقه در دهه آخر صفر با برپایی ایستگاه‌های صلواتی، نقش میزبانی را به شایستگی ایفا می‌کنند. قرار گرفتن پارک جنگلی طرق، منطقه گردشگری هفت‌حوض و باغ گیاه شناسی در منطقه ۷، این نقطه شهر را سبزترین منطقه مشهد کرده است. بازار‌های ۱۷ شهریور و اماکن اقامتی بخش دیگری از هویت گردشگری منطقه ۷ را شکل می‌دهد. باغ خونی، تپه نادری، کاروان‌سرای باباقدرت، آب‌انبار حوض برجی و بازار رضا (ع) ازجمله ظرفیت‌های هویتی این منطقه است. فرودگاه، نهاد‌های نظامی مانند نیروی هوایی، پدافند هوایی و پادگان‌های نظامی این منطقه را راهبردی کرده است. بوی مشمئزکننده کارخانه کمپوست در ورودی شهر، فراوانی زمین‌های رهاشده آستانه و مشکل سنددارشدن خانه‌ها از معضلات منطقه ۷ است. در مساحت ۴۷۴۲ هکتاری منطقه ۷ شهرداری مشهد ۲۵۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.
سَربُرجی‌ها با کل پولی که توانسته بودند روی هم بگذارند، یعنی حدود ۴۵۰ هزارتومان به اینجا آمدند تا زمینی بخرند. ولی از آنجا که قیمت زمین دوبرابر پول آنها بود، کسری‌اش را خیّری از اهالی همان روستا تامین کرد.
رضا خوشدل ۳۰سالی می‌شود که مربی کوهنوردی است. او از سال ۶۹ که جوان‌ترین مربی بوده، هر سال به‌طور متوسط ۵۰۰ کارآموز را در رشته کوهنوردی تربیت کرده است.
از همان سال‌های قدیم هیئت‌های بسیاری با هیئت «بنی‌اسد متوسلین به امام‌زین‌العابدین (ع)» که یک قرن قدمت دارد، اتحاد داشتند که تعداد آنها در سال‌های اخیر به ۵۵ هیئت از نقاط مختلف شهر مشهد می‌رسد.
جعفر طیرانی ۱۴ سال بانی حرکت گروه دوچرخه‌سواران در «سه‌شنبه‌های بدون خودرو» بوده است. دراصل آنچه در ذهن او آمده، «روز‌های بدون خودرو» ست که باید جای سه‌شنبه‌های بدون خودرو را بگیرد.
الهه عامری، جوان محله کوی‌پلیس می‌گوید: نخستین‌بار که با آبرنگ کار کردم، متوجه بی‌مرز بودن رنگ‌ها در این سبک نقاشی شدم و همین موضوع، برایم جذابیت ایجاد کرد.
حامد طاهری‌فر می‌گوید: در یکی از شب‌هایی که برای عزاداری به هیئت رفته بودم، یکی از دوستانم گفت «اگر کربلا می‌خواهی، در مجالس امام‌حسین (ع) دم در مجلس بایست و کفش عزاداران را تحویل بگیر.»