مهدی تقدیمی را تقریبا همه هیئتیها و قدیمیهای مشهد میشناسند. از پیرهای تعزیهخوانی است و بیش از نیمقرن در این حرفه فعالیت دارد. خودش میگوید این هنر در خانواه آنها موروثی است.
با اینکه کشتی گرفتن در گود کشتی و حتی بردن قند، زیر زبان مرتضای جوان مزه شیرینی داشت، اما او اصلا کشتی را برای این میگرفت که قویتر بشود و بتواند علم بزرگ روستا را بر دوش بکشد.
ابوالفضل خانچوپانی آنقدر در عرصه مداحی درخشیده که مداح ثابت هیئت متوسلین به حضرت ولیعصر (ع) است. او پارسال مقام سوم کشور در مسابقات قرآن، عترت و نماز آموزشوپرورش را به دست آورده است.
بر اساس مستندات، خراسان مهد اصلی روضهخوانی است و به گفته قدیمیها، کهنترین تکایا، سه مکان بسیار شناختهشده شهر هستند که هرکدام بیش از صد سال است پذیرای عزاداران در دهه اول ماه محرم هستند.
ریشه هیئت انصارالرقیه (س) خدربیک، به هیئت قدیمی ۷۲تن میرسد. حدود سیسال قبل جوانهای آن هیئت که حالا بزرگترهای هیئت انصارالرقیه (س) محسوب میشوند، تصمیم گرفتند هیئتی اصطلاحاً جوانپسند داشته باشند.
حوالی دوره استبداد رضاخانی و ممنوعیتهای مراسم عزاداری ماههای محرم و صفر بود که یدالله و امانالله از روستای «کیوی» استان آذربایجانشرقی به مشهدالرضا(ع) آمدند و هیئت قمربنی هاشم(ع) را تشکیل دادند.
مشهد قدیم از چهار محله اصلیِ پایین خیابان، بالاخیابان، عیدگاه و چهارباغ تشکیل میشده است که عموم هیئتهای عزادار در روزهای تاسوعا و عاشورا از این محلات حرکت میکردند و مقصد همه آنها به حرم ختم میشد.