در این گزارش مروری شده بر موقوفه‌های حرم مطهر رضوی که بخشی از مصارفشان برای عزاداری در ماه‌های محرم و صفر درنظر گرفته شده است.
آقای برزگر، صاحب زمین، به ما گفت: «سنگ بردار و تا جایی که توان داری آن را پرت کن. تا هرجا که سنگ افتاد زمین مختص مسجد است و می‌توانی آن را بسازی».
شبیه‌خوانی، عَلم‌کشی و سینه‌زنی از رسم‌های کهنه و دیرینه هیئت متحدیه ابوالفضلی‌های نوغان است که قدمتی نزدیک به یک قرن دارد.
ما مشهدی‌های قدیم می‌گوییم کرسیچه خوانی و بعضی‌ها می‌گویند چهارپایه خوانی. آن زمان تکیه قناد‌ها این مراسم را در محرم و صفر برگزار می‌کرد.
سید‌روح‌الله حسینی، هنرمند محله دروی بعد از کسادی بازار پرچم‌دوزی هم این حرفه را کنار نگذاشت.
در منطقه کارمندان اول (شهید رستمی) به گفته اهالی جلسه روضه خانگی‌ای به قدمت حدود ۴۰ سال بی‌هیچ تجمل و رنگ و ریایی در جریان است.
پیرزن و پیرمرد‌هایی که در روزهای عادی سال ۱۰ قدم راه نمی‌روند در دهه آخر صفر با لب خندان ۳ روز راه می‌روند و آخ نمی‌گویند.