«حاجمحمد اسدی» روشندلی است که حدود ۵۰ سال است روضه میخواند. ۴۰ سالی است که ساکن محلۀ کویکارگران است و جوانهای این محل با صدای روضهاش خاطره دارند.
در مجلس خانواده فاطمی، همه دخترها، عروسها، نوهها و نتیجههای بیبیطاهره به خدمت مشغول هستند. یکی چای میریزد، دیگری چای میگرداند، یکی پای دیگ است و آن دیگری، کفش میهمانان را جفت میکند.
«حاجحسین دهنوی» بهعنوان یکی از بازماندههای علمسازی، سالها تکهچوبهای بیجان را به علمی باشکوه مبدل میکرده تا در میانه دستههای عزاداری، افراشته شود و در پیش چشم عزاداران، دلربایی کند.
قوم کرمانجها یکی از بزرگترین اقوامی هستند که از استان خراسان شمالی به مشهد کوچ کرده اند. مسجد و هیئت حضرت ابوالفضل(ع) محل اجماع کرمانجها در محله الهیه قرار دارد.
حبیب الله مرادی متولد ۱۳۶۷ در مشهد یکی از نوجوانانی است که پایه هیئت محبان زینب (س) را بنا نهاده است. او که امروز یکی از مداحان بنام محله شده، هنوز هم در هیئت کودکی، فعال است.
مراسم نخلگردانی دارای مقدمات خاصی بود که تزیین و آرایش نخل و بهعبارت دیگر «نخلبندی» ازجمله ضروریات آن بهحساب میآمد. معمولا نخلها را با وسایل گوناگونی ازجمله پارچه، آیینه تزیین میکردند.
شله؛ غذای سالهای قحطی مشهد است و پختش قلق خاصی دارد که هر کس از پس آن برنمیآید. امیر دانشو شلهپز ماهر مشهد یکی از افرادی است که فوت و فن پخت شله را میداند.