علی حیدری، پاکبان باهمت منطقه ۸ از دوران کودکیاش و نحوه یادگیری کشتی میگوید: ساعتها از پشت شیشه کلاس به تمرین بچهها نگاه میکردم. میدیدم که استاد چگونه آنها را تمرین میدهد. در خانه همانها را تمرین میکردم.
در کلاسها و جلسههای قرآن با بچهها صحبت میکنم و استعداد، نکات مثبت رفتاری و قرآنی آنها را برایشان پررنگ میکنم. به آنها اعتمادبهنفس میدهم. تلاش میکنم جلسهها برای بچهها شیرین باشد.
مهدی فقط قهرمان کاراته نیست، قهرمان اخلاق هم هست. خرید میکند، در کارهای خانه به من کمک میکند، کارهایش را خودش انجام میدهد، هوای دوستانش را دارد و در درس به آنها کمک میکند و خلاصه هرچه را از خصوصیات خوب یاد گرفته است، انجام میدهد.
اولین مدال زندگیاش را که سال۱۳۹۷ کسب میکند، مدال نقره هاپکیدو در سطح استان است. بعداز آن مقام سوم استان را نیز در همین رشته به دست میآورد، اما در همان مرحله متوقف میشود و چندسال بعد به مدال طلا میرسد.
خواهران کشتیگیر غفوریان میگویند: تفاوت کشتی با دیگر ورزشها در این است که وقتی ببازی دستت پس زده نمیشود؛ بلکه دستت گرفته میشود تا بلند شوی و دوباره شروع کنی. کشتی دنیای دیگری دارد که باخت در آن معنا ندارد.
تمرینهای رزمی به مهریماه آموخته است که اخلاق اصل اول در ورزش است و بیشتر از مقام و رتبه میتواند آدم را مطرح کند.
کتابخواندن یکی از بهترین تفریحات امیدرضای 13 ساله است است. او که در حال حاضر بیش از سیصدجلد کتاب دارد، میگوید: هر سال تعداد زیادی از کتابهایم را به کتابخانهها اهدا میکنم تا دیگران هم بتوانند از آنها استفاده کنند.