شاید سیوهشتسالگی برای آغاز رشته ورزشی دیر باشد، اما ملیحه کاشانی با کسب موفقیتهای پیدرپی در رشته دارت نشان داد که علاقه و پشتکار در برخی زمینهها بر سن و سال مقدم است. این ساکن محله کوشش که به دعوت دوستانش سال۱۳۹۴ برای اولینبار دارت را در دست گرفت، توانست به همراه تیمشان مقام دوم را در مسابقات قهرمانی استان کسب کند.
سال بعد نیز در مسابقات شهرداریهای کلانشهرها، مقام قهرمانی را کسب کرد و شور و شوق او به این ورزش افزایش یافت، که نتیجه آن، کسب مقامهای متعدد تیمی و انفرادی و مقام قهرمانی لیگ مناطق و راهیابی به مسابقات لیگ برتر کشوری بوده است.
کاشانی هرگز فکرش را هم نمیکرد روزی آنقدر به ورزش دارت علاقهمند شود که صبحش را با تمرین این رشته ورزشی آغاز کند و در ادامه روز نیز از کمترین زمانها برای تمرین بهره ببرد؛ مثلا زمانهایی که همسر و فرزندش تلویزیون نگاه میکنند، او درمقابل صفحه دارتش میایستد و تمرین میکند.
آرام و شمرده صحبت میکند و در هر جملهاش، علاقه او به این ورزش دیده میشود. او از خاطراتش میگوید، ازجمله مسابقات قهرمانی کارگران کشور در سال۱۴۰۰؛ «امتیازات تیمهای دوم و سوم در جدول کاملا برابر بود و سرنوشت نایبقهرمانی به بازی من با حریفم بستگی داشت که درنهایت مسابقه رودررو را سه بر یک بردم و درنتیجه تیمی عنوان نایبقهرمانی را کسب کردیم.»
آنطورکه خودش تعریف میکند از همان ابتدا نوع پرتابهایش مورد تحسین سایر بازیکنان بود. همین موضوع او را مصممتر کرد تا مسیرش را در این رشته ادامه دهد؛ «بعد از اولین تجربه مسابقات، تخته دارتی را که با کسب عنوان نایبقهرمانی هدیه گرفته بودم، برای تمرین و رسیدن به قهرمانیهای آتی، روی دیوار اتاقم نصب کردم و شروع کردم به پرتاب دارت. بیشتر توضیحات را از روی سایتها و مسابقات میدیدم تا کار دستم بیاید.»
از نگاه برخی از مردم، رشته دارت آرام و کسالتآور است؛ به قول آنها چه لذتی دارد که یکجا بایستید و تیری را به یک نقطه پرتاب کنید! وقتی این موضوع را با کاشانی مطرح میکنیم، میخندد و خیلی سریع جواب میدهد: آنهایی که ورزش دارت را نمیشناسند، این تصور را دارند.
این ورزش استرس و هیجان خودش را دارد؛ گاهی در زمان مسابقات آنقدر استرس تحمل میکنیم که نمیتوان بیانش کرد. اما درکنار همه اینها ورزش دارت را انتخاب کردم، چون آرامشی را که دنبالش بودم در این رشته پیدا کردم. با هر پرتاب، انرژیهای منفی از ذهنم خارج میشود.
ضمن اینکه دارت فضای زیاد و تجهیزات آنچنانی هم نیاز ندارد و بهراحتی برای همه دردسترس است و کمهزینه. محدودیت سنی و جسمی هم در آن وجود ندارد. در این رشته که به نظر میرسد کمتحرک باشد، هر بازیکن در هرساعت حدود هزارمتر میپیماید.
کاشانی تأکید میکند: ورزش دارت تمرین تمرکز و کنترل استرس است. اوایل بهدلیل عشق و علاقه فراوانی که داشتم، روزانه بین سه تا چهارساعت تمرین میکردم که افزایش تمرکزم کاملا محسوس بود و تغییرات را در خودم بهوضوح حس میکردم.
وقتی از او میخواهیم بیشتر درباره این ورزش توضیح دهد، میگوید: در این ورزش اعداد و ارقام مهم است. خیلیها فکر میکنند هرچه پرتاب دارت به مرکز تخته نزدیکتر باشد، امتیاز بیشتری کسب میکنند، اما باید با این ورزش آشنا باشید و بتوانید اعداد را درست محاسبه کنید تا امتیاز لازم را کسب کنید.
کاشانی ادامه میدهد: وقتی بازیکن مبتدی بودم، هر مسابقه من شاید حدود نیمساعت طول میکشید، اما کمکم که بهسوی حرفهای شدن پیش رفتم، این زمان تا پانزدهدقیقه کاهش یافت.
او که درکنار کارش وظایف همسری و مادری را برعهده دارد، ادامه میدهد: اغلب خانمهای کارمند مثل من زمان زیادی برای ورزش ندارند و بیشتر درگیر امور خانواده و زندگی هستند، اما تمرینات این ورزش را میتوان در کمترین زمان ممکن هم انجام داد.
کاشانی که مدرک مربیگری درجه ۳ را نیز درکنار افتخارات ورزشی این رشته دریافت کرده است، میگوید: دوست دارم با تجربهای که کسب کردهام، دارت را به دیگران آموزش دهم. یادگیری دارت ابتدا بستگی به علاقه و انگیزه فردی دارد و درکنار تمرینات فنی و ذهنی، پشتکار فراوان میخواهد. بهطور کلی رشته دارت بیشتر از آن که فنی باشد، ذهنی است.
اگر تمرینات زیادی داشته باشید، اما ذهن آمادهای نداشته باشید، در این رشته موفقیت چندانی کسب نخواهید کرد. برخلاف تصوری که عموم افراد دارند که در ورزش دارت آمادگی جسمانی اهمیت ندارد، برای موفقیت در این رشته، آمادگی جسمانی بسیار مهم و اساسی است.