قدمت خیابان شهید درودی ۱۹ روی هم به بیست سال هم نمی‌رسد. پیش از آن، این خیابان به‌دلیل وجود باغات میوه بین مردم به نگارستان (کنایه از باغ) شهرت داشت.
کوی امیرالمؤمنین (ع) در دهه‌های ۴۰ و ۵۰ بافتی روستایی داشت و از هرگونه امکانات رفاهی و خدماتی محروم بود، در سال‌های پایانی دهه ۵۰ تغییراتی بنیادی را تجربه کرد.
حوالی سال ۱۳۲۳ خورشیدی، مرحوم «علی‌اکبر چلویی‌دربان» همراه با «سیدمحمود دری‌کرامت» و ۲۵ نفر از اعضای صنف چلوکبابی، در کوچه دربند نخودبریزها، زمینه شکل‌گیری حسینیه پزندگان را فراهم آوردند.
در کوچه آیت‌الله خامنه‌ای، نبش سه‌راهی اول، آب‌انباری قدیمی وجود داشته که اکنون اثری از آن به چشم نمی‌خورد. در‌کنار این آب‌انبار، آبخوری قدیمی با طرحی شبیه به محراب که تداعی‌کننده سقاخانه‌های سنتی ایران است.
دانشجو ۲، کوچه‌ای فرعی است که فضا‌های آموزشی در آن پرشمار است؛ از مهد تا دبستان و متوسطه غیردولتی در این مسیر فعالیت دارند. این کوچه که در محله دانشجو واقع شده است.
شهید شوشتری ۷ امروز فقط در یک کوچه خلاصه می‌شود. این کوچه که در طرح نوسازی خیلی کوچک و جمع وجور شده بود، قبل از کشیدن این بولوار چندین فرعی به نام‌های سیاه آب، پی آب، منبع آب و خارکن‌ها داشت.
روستای قدیمی بحرآباد با فوت مجتهد بزرگ مشهد میزبان یکی از حوادث ناگوار عهد مشروطه در مشهد شد؛ روستایی که قدمتش، بیش از این حرف‌هاست؛ روستایی قدیمی که امروز در منطقه ۱۰ قرار دارد.