در دهه ۳۰ و ۴۰ درست روبه‌روی خیابان نجف۶ و در مسیر جاده قدیم قوچان، عوارضی قرار داشت که از خودرو‌های وارد‌شده به مشهد ورودی می‌گرفت. به همین‌دلیل این خیابان «عوارضی» نیز خوانده می‌شد.
بولوار ابوذر غفاری یادآور خاطرات بسیاری برای سیدمحسن موسوی‌زاده‌جزایری است که از بدو تولد تا زمان ازدواجش را در آنجا گذرانده است. هنوز هم گاهی برای مرور خاطراتش، سری به محله می‌زند.
غلامرضا عنایتی هفتاد‌ساله می‌گوید: خیابان «علویه» طی ۱۰ سال اخیر چطور چهره عوض کرده و به توسعه رسیده است. اسم اصلی این خیابان را «تقویه» گذاشته بودند اما در نهایت بدلیل تشابه اسمی، علویه شد.
کوچه یاس۷ در محله شریعتی، یکی از کلونی‌های مدارس در سطح منطقه ۱۰ محسوب می‌شود. بوستان خطی کاکتوس یکی از بهترین پارک‌های خطی در منطقه ۱۰ به شمار می‌آید که طول آن از کوچه یاس ۷ تا بزرگراه امام‌علی (ع) کشیده می‌شود.
«چاهش» روستایی حد‌فاصل «کلاتچه‌بوغا» و حدود مزار خواجه‌ربیع که کال موجود در این منطقه را به اسم آن می‌شناسند و «کال چاییش» یا «کال چاهش» می‌خوانند.
سیدحسن رضوی می‌گوید: خانه پدری‌ام همچنان در خیابان امام‌رضا۵۹ است. مادرم در تنور حیاط نان می‌پخت و ما را می‌فرستاد که نان‌ها را تحویل هیئت محله دهیم.
مهم‌ترین نام مردمی کوچه سرشور ۵ که هنوز هم برخی قدیمی‌های محله سرشور از آن برای نام بردن از این مسیر استفاده می‌کنند، نام کوچه «مطب‌دکتر‌شیخ» یا به‌طور خلاصه کوچه «دکتر‌شیخ» است.