همه ماجرای ساخت مسجد، از یک جلسه قرآن شروع شد. حاجآقا حاجیان بیشترین سرمایه را برای ساخت مسجد گذاشت. او نهتنها هزینه خرید مصالح و دستمزد کارگر را میداد، بلکه خودش پابهپای کارگر کار میکرد.
برخی از مسیرها مانند فرعی شماره ۲۴ خیابان امامخمینی (ره) کنونی دراصل جانشین مسیری دیگر هستند که بهدلایلی، چون لزوم کوتاه شدن مسیر قبلی، ایجاد خیابانهای جدید و حتی احداث مجموعهای تازه متولد شدهاند.
کاظمیه یک، محل فعالیت ۱۱ کارگاه و کارخانه است. اینجا مسیری است که در آن، قدمت صنعت بر سکونت میچربد. صنعتگران چراغ آبادی را حدود پنجدهه قبل در این خیابان روشن کردند.
مسجد سجادیه؛ مسجدی بااصالت و وقفی در کوچه تاریخی آبمیرزاست؛ کوچهای که بهدلیل ایجاد آبانباری بزرگ در آن، لقب مالکش را که یکی از بزرگان سادات رضوی بوده، به خود گرفته است.
کوچه گلدیس۱۲ یا کوچه «شهرآرا» بخشی از محله گلدیس است که در گذشته، زمینهای کشاورزی بود و بهدلیل قرارداشتن در اراضی روستای پاچنار به نام «پاچنار» شناخته میشد.
مسجد چهاردهمعصوم(ع) محل حضور انسانهای خالص، عالم و باصفایی بوده که بیشتر از هرچیزی، نام و یاد آنها در خاطرهها ماندهاست. شهدای زیادی از این مسجد به جبهه اعزام شدند و پاتوقی برای بچههاست.
خانه اکبرزاده تنها یک باد و باران تا تخریب کامل فاصله دارد؛ خانهای قاجاری که نمای سردرش منحصربه فردترین نمونه معماری از سردرهای تاریخی در میان اندک خانههای قدیمی باقی مانده شهر است.