کوچه شهید‌ابراهیمی۲۷ یکی از کوچه‌های پررفت‌وآمد و خاطره‌انگیز محله فاطمیه است؛ کوچه‌ای با حدود سیصد‌متر طول و بیست‌متر عرض که نامش به یاد میرزا‌احمد آقایی بناد‌کوکی مزین شده؛ شهیدی که روزگاری در همین محله زندگی می‌کرد.
گلشور؛ مزرعه‌ای قدیمی که امروزه به بوستانی بزرگ تبدیل شده است. این مکان زمانی قبرستان اصلی مشهد بوده؛ گورستانی احاطه‌شده در میان دودکش‌های بلند کوره‌های آجرپزی. گلشور قدیم همچنین به‌عنوان یک سنگر دفاعی یا هجومی نیز شناخته می‌شد.
میراث‌فرهنگی با‌توجه‌به شرایط این کوچه، همه تلاش خود را به کار بسته است تا با ثبت‌ملی کردن یا واجد ارزش اعلام کردن بنا‌های درخورتوجه و ارزشمند کوچه، گامی اساسی در جهت حفظ هویت آنها بردارد.
مسجد پل سنگی، طبق روایتی که اهالی از پیش‌نماز قدیمی، مرحوم حاج‌سیدمحمدرضا بختیاری، نقل می‌کنند، نام خود را از سنگ بزرگی گرفته است که برای عبور مردم از گذرگاه آبی نوغان قرار داده شده بود. این سنگ، پایه‌ای برای هویت تاریخی مسجد شد.
ماست حاج‌اکبر آوازه داشت و صف آن مثل یک دورهمی محلی بود. وارد که می‌شدیم، بوی فراورده‌های مختلف دماغمان را پر می‌کرد. گاهی هم آب‌راهه باریکی از آب ماست لابه‌لای موزائیک‌ها جاری بود.
خیابان شهید‌مطهری‌شمالی که زمانی به نام خیابان شاهرخ‌شمالی معروف بود، در سال‌های۱۳۴۹ و ۱۳۵۰ ازسوی شهردار وقت مشهد، محمد بنی‌اعتماد، در محدوده شهری قرار گرفت و آسفالت شد. پس از آن، این خیابان مدتی «اعتمادی» نام‌گذاری شد.
زیر تابلو کوچه حجاب ۵۲ نوشته شده است «۲۸ قدیم» و به نام شهید محمدحسین سالیار مزین شده است. این معبر و محدوده اطراف آن تا سال ۶۵ جزو محدوده شهری نبوده و پس از آن کم‌کم وارد بافت شهر شده است.