اینجا روستای پاچنار یا همان محله لادن خودمان است؛ همان جایی که هنوز هم قدیمیهایش چشم به قنات محلهشان دارند که تابستان از سد گلستان به آنجا سرازیر شود تا مبادا درختان چنار محله خشک شود.
کوچه شهیدهاشمینژاد ۱۰، پس از انقلاب شاهد تخریب بناهای ویلایی بسیاری بوده که جایشان را به آپارتمانهای چندطبقه دادهاند. اکنون از بدنه اولیه کوچه تنها یک پلاک مخروبه دیده میشود.
آبادی این کوچه به سالهای میانی دهه ۸۰ باز میگردد؛ زمانیکه علاوه بر ساخت مسجد فاطمه الزهرا (س)، دبستان پسرانه امام هادی (ع) برای رفع نیازهای آموزشی این محدوده، به بهرهبرداری رسید.
حسین مرصعی سالهای متمادی، صبحها پیشاز رفتن به سر کار، فاصله خانه تا قبرستان گلشور قدیم (بوستان بهشت کنونی) را با لباس ورزشی دویده است تا فرهنگ ورزشکردن را میان اهالی محله ایثار جا بیندازد.
بعد از پایه گذاری مسجد حجتی توسط بانیان اولیه در دهه ۲۰، فرزندانشان هم پای کار آمدند و در سالهای بعد با خرید زمینهای اطراف، مسجد را بزرگتر کردند و همه هزینه هایش را خودشان تقبل کردند.
اکرم خانم میگوید: بچگی ما در کوهها گذشت. پنجساله بودم که بازی میکردیم. من دم یک مار را بهجای بند کفشم گرفتم و پس از حرکتش چنان فرار کردم که پایم به سنگ گیر کرد. طوری زمین خوردم که سرم شکست.
شهرک «امامخمینی (ره)» با هدف ایجاد مسکن ارزان قیمت برای مستضعفان، بر روی اراضی مزرعه تاریخی نخودک ساخته شد.