بیست سال پیش، وقتی زهرهخانم پا به خیابان مؤمن گذاشت، از این همه خانه، مغازه و کوچههای آسفالتشده خبری نبود. محله بیشتر شبیه روستایی بود دورافتاده. اما زهره خانم از همان سال دوم، به فکر آبادکردن محله افتاد.
مسجد امام حسن مجتبی (ع) یکی از مساجد «خردو»، بنایی متعلق به بیش از یک قرن پیش است که به کوشش مردم و همراهی متخصصان حوزه مرمت و معماری، در مسیر احیا قرار گرفت.
کوچه شهیدرفیعی ۵، معبری در محله فرهنگیان است که مهمترین مشخصه آن، خانههای یکشکلی است که از ۳۵سال پیش ساخته شده است؛ انواع کاربری خدماتی و تفریحی در این معبر قرار دارد.
کوچه «امامخمینی (ره)۹» روزگاری به نام شجاعالتولیه یکی از نخستین اعضای انجمن بلدیه مشهد معروف بود. او با استفاده از ماجرای بازداشت چندروزه خود در دوران حکومت کلنل پسیان توانست امتیازات ویژهای برای باغ و زمینهای خود کسب کند.
بیش از شصتسال پیش، اهالی خدربیک ابتدا حسینیهای برپا کردند و پس از آن مسجدی ساختند که نام مبارک امامحسین (ع) بر پیشانیاش نشسته است. این مسجد همچنان مثل چراغی سبز میدرخشد.
کوچه طبرسی شمالی۷؛ مزین به نام ابوالقاسم عباسزاده است و حسینیه بیتالمهدی (عج) در قلب آن قرار دارد؛ مکانی که بهعنوان پاتوق مذهبی اهالی شناخته میشود.
جغرافیای مشهد طی تاریخ هزارودویستساله خود تغییرات مکرری را تجربه کرده؛ آغاز این تغییرات با آغاز تاریخ مشهد یکی است و حتی ایجاد باروی شهر هم مانع از تغییر و تحول در ساختار محلات نشد.