خیابان ابوطالب۵۷ درجریان توسعه و مسکونی‌شدن زمین‌های کشاورزی، سی‌سال قبل و بعد‌از الحاق این محدوده به شهر کشیده شده است. این محدوده حدوده پنجاه‌سال پیش، جزوی از روستا یا مزرعه نخودک بوده است.
مجوز بهره‌برداری از معدن دیزدر سال ۱۳۷۹ صادر و سال ۱۳۹۳ تمدید شده است و تا سال ۱۴۰۷ اجازه بهره برداری دارد. سنگ‌نگاره‌های دیزدر در میانه این مجوز‌ها یعنی سال ۱۳۹۶ با شماره ۳۲۰۱۴ در فهرست آثار ملی ثبت شد.
زهرا بلالی تعریف می‌کند: آن زمان که تعداد بچه‌های هر خانه زیاد بود و رفتن به پارک هم خیلی مرسوم نبود، در همین کوچه باریک، بازی‌های یه‌قل‌دوقل، وسط‌تنها و خط‌بازی انجام می‌دادند.
ابراهیم روحانی‌نیا از ساکنان قدیمی محله لشکر می‌گوید: اوایل دهه ۶۰ در میدان نهم آذر، خانه‌های گنبدی مخروبه و قلعه‌مانندی بود. کسی در آنها سکونت نداشت و محل تفریح و بازی نوجوانان شده بود.
کوچه سرشور ۲۴ در طول تاریخ با اسامی مختلفی شناخته شده است، اما بین مردم هنوز به چهنو معروف است. برخی روایات، دلیل این نام را منبع آب آن دوران، یعنی حوض آبی می‌دانند که در میانه‌های کوچه قرار داشت.
حامد طاهری‌فر می‌گوید: بافت محله کوشش تا دهه ۸۰ سنتی بود. خانه‌ها یک و نهایتا دو‌طبقه بودند. از آن دهه به بعد، پدرم خانه پدری‌اش را تبدیل به آپارتمان کرد و دیگر از آن خانه قدیمی خبری نیست.
قرار داشتن مسجدی کوچک که روی نخستین حوض‌انبار در این کوچه ساخته شده بود، سبب شد در سال‌های بعد، ابتدا کوچه به عنوان کوچه «مسجد روحوضی» شناخته شود، اما با تکمیل و گسترش مسجد، نام جدید به کوچه «مسجد دوازده‌امامی‌ها» تغییر کرد.