کوچه سراب یا همان امام‌خمینی (ره) ۱۴ با عمری بیش از تاریخ ایجاد حصار شاه‌طهماسبی بر دور مشهد (یعنی بالای پانصد سال) یکی از معدود مسیر‌های است که با گذشت ۵ قرن همچنان زندگی در آن جریان دارد.
کوچه مسلم جنوبی۳ به‌دلیل دست‌نخورده‌ماندن معماریِ بیشتر خانه‌ها و خودداری اهالی از آپارتمان‌سازی، قدمت، هویت و اصالت خود را حفظ کرده است. سکوت و آرامش حاکم بر این کوچه از مهم‌ترین ویژگی‌های این معبر است.
تا دهه۳۰ در محدوده کوچه شهید‌نورزهی۲ ، چمنزار‌هایی وسیع وجود داشت که محل چرای گاو‌های بومیان روستا بود. به‌همین‌دلیل این محدوده و تپه‌های مشرف به کال به تپه گاوچران‌ها معروف بود.
مصلای مشهد محلی بود برای برگزاری مراسم بزرگ مذهبی همچون عید‌فطر یا بارانداز کاروان‌هایی که دیروقت به دروازه‌های مشهد می‌رسیدند.یک کاربری خاص هم داشت؛ اینکه از فضای مصلی و باغ پشت آن جهت آداب تشریفات و استقبال از مقامات استفاده می‌شد.
آقا‌یدالله تعریف می‌کند: وقتی به این محله آمدیم، با آنکه خانه‌های کمی ساخته شده بود و از جوی و جدول‌کشی کوچه‌ها خبری نبود، راسته کوچه ما چند‌نهال چنار کاشته شده بود. خودم هر روز قبل رفتن به سر کار، درخت‌ها را آبیاری می‌کردم.
به گفته مهدی سیدی، بازسازی گنبد حرم‌رضوی حدود۳۶سال به طول انجامیده است و در دهه۱۳۳۰خورشیدی، احتمالا در بزرگ‌ترین عملیات ترمیمی تاریخ مسجد گوهرشاد، همه گنبد برداشته و با استفاده از لایه نازک «بتن» دوباره ساخته شد.
نجمه فیض‌آبادی می‌گوید: زمانی‌که اینجا مسجد نداشت، به مساجد خیابان‌ها و محله‌های دیگر می‌رفتم. از وقتی این مسجد ساخته شد، با اینکه نیمه‌کاره است، همین را به دیگر مساجد ترجیح می‌دهم. همه نمازگزاران یکدیگر را می‌شناسند.