سیدحسن رضوی میگوید: خانه پدریام همچنان در خیابان امامرضا۵۹ است. مادرم در تنور حیاط نان میپخت و ما را میفرستاد که نانها را تحویل هیئت محله دهیم.
مهمترین نام مردمی کوچه سرشور ۵ که هنوز هم برخی قدیمیهای محله سرشور از آن برای نام بردن از این مسیر استفاده میکنند، نام کوچه «مطبدکترشیخ» یا بهطور خلاصه کوچه «دکترشیخ» است.
خیابان بهمن ۴/۲۰ تا پیش از انقلاب جزو اراضی روستای حسنآباد چاهش بود؛ روستایی با شصتخانوار که بهدلیل ناامنیهای رایج در آن دوران، در قلعهای به وسعت ۷هزارمترمربع محصور بود.
از خواجهروشنایی حالا فقط نامی بهجا مانده و صورت قبری که منسوب به اوست. هیچکس درست نمیداند خواجهروشنایی که بوده و چه کرده، اما هر که بوده است، مردم مشهد سخت به او اعتقاد داشتهاند.
درختان توت با عمر بیشاز صدسال، بخشی از هویت محله چهاربرج هستند. درختانی که تعدادشان از بیستاصله عبور میکند و علاوهبر زیباییبخشی به این کوچه، شیرینی و آجیل اهالی را در گذشته تأمین میکردهاند.
تابستان دهه۶۰ بود که محمدجلیل عرفانیان با موتور گازیاش کوچهپسکوچههای شهر را دور میزد و بهدنبال یک مغازه عکاسی و مستقلشدن بود و در این گشتوگذار، راه گم کرد و سر از بیابانی درآورد که بهجز چند مدرسه و یک خواربارفروشی و نانوایی سنگک، بنای دیگری در آن نبود.
کوچه حجاب۷۱ که به نام شهید مجیددمساز مزین شده است، در محله حجاب قرار دارد و از سمت دیگر به اندیشه۵۶ میرسد. در این کوچه، آنچه بیشتر از همه به چشم میآید، وجود مجتمعهای مسکونی است.