زابلی‌ها، سیستانی‌ها و بلوچ‌ها در برهه‌های مختلف به‌دلیل خشک‌سالی و برخی نیز اقتصادی به مشهد مهاجرت کردند.
وجه‌تسمیه کوی دکترا به سکونت تعداد زیادی از پزشکان در این محله برمی‌گردد، گرچه بعد‌ها محله به بهشت معروف شد.
مزرعه احمدآباد دارای قلعه یا محل نشیمن کشاورزان هم بوده که به «قلعه دراز» شهرت داشته و بین فلکه احمدآباد (طالقانی کنونی) تا سه‌راه راهنمایی گسترده بوده است.
محله آبکوه تا حدود سال1340، دهی در یک‌فرسنگی (۶۲۴۰متری) دروازه ارگ بود، اما پس از انقلاب اسلامی ضمیمه مشهد شد و امروز یکی از محلات این شهر است.
خیابان قائم (عج)، از بولوار مهدی آغاز می‌شود و از خیابان شهیددایی و بولوار هفت‌حوض گذر می‌کند و یکی از معابر اصلی محله‌های قائم، المهدی و خلج به شمار می‌آید.
یکی از اقداماتی که طی سال‌های اخیر با هدف بازپیرایی و حفظ بنا‌های تاریخی و هویت ی در دستور‌کار مدیریت شهری قرار گرفت، حفظ بافت‌های قدیمی اطراف حرم مطهر رضوی از‌جمله محله سرشور بود.
خیابان شهید مطهری‌جنوبی ۲۴ به نام «شهید غلامحسین ناصری‌محجوب» مزین و در محله سعدآباد واقع است. به گفته قدیمی‌های محله، این معبر مدت کوتاهی «کوی لعل» نام داشت.