مسجد قدیمی خیابان شافعی در محله نوده پاتوقی برای دیدار همسایههای قدیمی است؛ همسایههایی که در سختیها و مشکلات کنار هم هستند و به همسایگی با هم افتخار میکنند.
کوچه شهیدقرنی ۲۱ که به نام شهید محمدجواد مهربان نامگذاری شده، در گذشته به کوچه علافها معروف بوده است. علافها اجناس و تولیدات روستاییان و باغدارانی را که از اطراف به مشهد میآمدند، پیشخرید کرده و بعد راهی بازار میکردند.
در اطراف مشهد نیز مکانهایی به نام «پاچنار» وجود داشت که خاطره برخی از آنها در دل تاریخ محو شده و از تعدادی دیگر، تنها نشانههای اندکی باقی مانده است.
رمضانعلی اخرویمایوان میگوید: برای شرکت در مراسمی به گرادیان آمده بودم که بسیاری از والدین دانشآموزانم به احترامم بلند شدند. مجری با تصور اینکه من باید مسئول باشم حضورم را خیر مقدم گفت.
در محله آقامصطفی خمینی هرکسی گوشهای از کار را میگیرد؛ یکی بساط آشپزی مراسم را میچیند و یکی کلاس قرآن برگزار میکند. همین فعالیتهای ساده و خودجوش، پیوند دلها را محکم کرده است.
کوچه شیخ صدوق۲، از فرعیهای طبرسی۴۰ به شمار میرود که نهفقط بهدلیل میانبربودن بهسمت خیابان مجلسی غربی و نیز سرسبزی کوچه، بلکه بهدلیل جانمایی کاربریهایی ویژه مهاجران افغانستانی، روزانه اتباع بسیاری در آن تردد میکنند.
کوچه شهیدطالبی (توس یک) در گذشته به «کوی زرگران» معروف بود و شصتسال قبل در این محدوده، زمینها و باغات آستان قدس رضوی قرار داشت. از پنجاهسال پیش، بهتدریج مسکونی شد و نخستین ساکنانش، کارگران آستان قدس رضوی بودند.