آیناز کوهی معتقد است یک بازیکن به خاطر حفظ آبرو و اعتبار مربی‌اش باید در میدان مسابقه سنگ تمام بگذارد. همین دیدگاهش باعث شده بود که در مسابقه لیگ با پای شکسته و آسیب‌دیده همچنان بازی کند!
مریم حِلفی ۱۷ سال دارد. هم شاعر است و هم نویسنده. او دو بار در مسابقه‌ای که از طرف شهرداری منطقه سه در زمینه داستان‌نویسی برگزار شده شرکت کرده و مقام دوم را به دست آورده است.
یاسمین رضایی، ورزش را با ژیمناستیک شروع کرد و در ادامه به کاراته، پیوست. او کمربند مشکی دان یک دارد و افتخارات استانی، ملی و فراملی‌اش در رشته‌های مختلف ورزشی، آن‌قدر متعدد است که به‌راحتی نمی‌توان شمرد.
مسجد بلال در محله خیرآباد، فضایی برای پذیرایی دائمی از اهالی ایجاد کرده است.
محمدرضا جمشیدی، با تشویق و حمایت‌های مربی‌اش حسن عباسی، همان سال اول در مسابقات استانی کاراته که در مشهد برگزار شد، شرکت و رتبه اول مسابقات را کسب کرد و تا امروز چهارمقام اول استانی دارد.
محمدمهدی سراجی، جوان ساکن محله ایثارگران، روی ویلچر می‌نشیند و دست‌هایش نیز آن‌چنان قوتی ندارند. اما بیکار نمانده، با اراده‌ای مضاعف، به زندگی‌اش رنگ دیگری داده است.
وقتی پدر و مادر امیرحسین دیدند که در همه درس‌هایش موفق بوده است، تصمیم گرفتند او را در باشگاه رزمی محله‌شان ثبت‌نام کنند. او کنار درس، کلی مدال در رشته کاراته کسب کرده که مدال طلای رقابت‌های انتخابی تیم ملی در رأس آن قرار دارد.