امیر شبانی از سال ۱۳۸۰ ورزش را شروع کرده و آخرین مقامش را در رشته کیک‌بوکسینگ همین ماه گذشته در مسابقه‌های آسیایی مراغه کسب کرد و توانست مقام نخست را از آن خود کند.
پری‌ناز محمدپور روحی که نزدیک سیزده‌سال دارد، توانسته است بیش‌از پانزده‌مقام شهری و استانی و کشوری به دست بیاورد و به تیم ملی دعوت شود.
«سهیل منتظری» قهرمان کشتی آسیا است که یک دهه بعد برای به دست آوردن خرج و مخارج زندگی پشن نیسان می‌نشیند و بار مردم را جابجا می‌کند.
جودوکار نابینای محله شاهد با کسب مدال طلای مسابقات جهانی انگلستان به خانه برگشت.
علی رضایی یکی از قهرمان ان ووشوکار مشهدی با ۱۵ مدال طلای جهانی و بین‌المللی است که با هنر چیدمان آکواریوم‌های گیاهی هم در مسابقات CIPS چین مقام آور می شود.
امیررضا برزنونی می‌گوید: شاید در نگاه اول، کشتی رشته کم‌خرجی به نظر برسد، اما دست‌کم ماهیانه بین ۸ تا ۱۰ میلیون هزینه دارد. من کارگری می‌کنم و این پول را به دست می‌آورم.
امیرحسین تقدیریان درباره فینال یکی از مسابقاتش می‌گوید: «بازی را که بردم، از خستگی روی زمین پهن شدم. نای بلند شدم نداشتم، اما خوشحالی را با بند‌بند وجودم احساس می‌کردم.»