در این کوچه هنوز همسایه‌ها یکدیگر را می‌شناسند و اگر کسی گرفتار شود، دستش را می‌گیرند. اینجا از ابزارفروشی قدیمی حاج‌ابراهیم کلامی تا بقالی کوچک حمیدرضا دانه و میوه‌فروشی پررفت‌و‌آمد مهدی صادقی، همه پر از مهربانی و خاطره‌اند.
فارغ از اینکه فاطمه دهنوی خواهر دو شهید است، او را به‌واسطه قدم‌های خیری که در محله برداشته است، می‌شناسند. هرکسی کارش گره بخورد یک‌راست به خانه خانم دهنوی می‌رود! همه احترام زیادی برایش قائلند و به او لقب «مادر محله» را داده‌اند.
یکی از خاطراتی که محمدآقا فراموش نمی‌کند، برمی‌گردد به شش‌سال پیش؛ روزی که موقع خدمت، روی زمین چکی پیدا کرد به مبلغ ۸ میلیون‌تومان، رقمی که آن روز‌ها پول کمی نبود. محمد بعدتر فهمید او کاسب شناخته‌شده خیابان هفده‌شهریور است.
خیابان سیدرضی ۵۷ پر از همسایه‌های خوب است؛ یکی برای بچه‌های محله کلاس تقویتی می‌گذارد؛ یکی خانه‌اش می‌شود جایی برای حل اختلاف‌ها و خیریه‌ای برای کمک به نیازمندان و دیگری واسطه‌ای می‌شود برای زنده نگهداشتن صله‌رحم و دیدار با همسایه‌ها.
حضور هراتی‌ها تنها در تجارت و بازرگانی خلاصه نمی‌شد. وقف‌های متعدد آن‌ها نشان می‌دهد که این مهاجران از میانه دوره ناصری تا اوایل پهلوی، با ثبت ده‌ها موقوفه، در فرهنگ دینی و حتی اجتماعی مشهد نقش داشتند.
خیابان اروند۲۹ شاید شلوغ‌ترین و زنده‌ترین خیابان محله اروند باشد. بیشتر ساکنانش از قدیمی‌های محله‌اند و یکدیگر را می‌شناسند، هر‌روز سلام و احوال‌پرسی می‌کنند و رسم همسایگی را از یاد نبرده‌اند. در این خیابان، همکاری و همدلی بین مردم پررنگ است.
علی‌محمد برادران‌افتخاری می‌گوید: پانزده‌سال است که گروه ما به‌صورت جهادی و رایگان، برای زائران آقا امام‌رضا (ع) غذا می‌پزد. از یکی‌دو ماه پیش، تصمیم گرفتیم از ظرفیت پخت‌و‌پز برای جشن‌های ازدواج استفاده کنیم.