حمید طایی پنجسال پیش، یک تأسیساتچی پنجاهساله بود، اما تصمیمش را برای شروع یک مسیر جدید گرفت. او کارش را رهاکرد تا دوتارساز شود.
زهرا قیصری، هنرمند تذهیب کاری است که آثار خلاقانهای خلق میکند. او در زندگی هنری خود هیچ دوره آموزشی را ندیده با این حال در کارش ماهر است.
فرشته فارغ، کارگردان و نویسنده مشهدی میگوید: تئاتر، ابزاری است که به کمک آن میتوان آموزش و تدریس هم داشت؛ به همین دلیل نمایش زال و سیمرغ با سبک رئال از شاهنامه را برای اجرا در مدارس دخترانه انتخاب کردیم.
سیدهمریم مجتبوی، دکترای جوان معماری در تغییر دیدگاه دانشجویان و سوقدادنشان بهسمت پروژههای عملی و میدانی نقش مؤثری داشته است.
تنها کارگاه شعربافی مشهد در کوچه چهنوی محله آیتالله خامنهای در شرف تخریب است.
حمیدرضا سیدی بهناچار میرود سمت میناکاری؛ هنری که مادرش آن را انجام میدهد و به نظرش «از هیچکارینکردن بهتر است.» و اینکه گوشه امن او و مادرش به شمار میرود.
مینو نصیرزاده ایده برخی از تابلوها و نقاشیهایش را از تجربه مادریکردن دارد. میگوید: این حس تعریف نشدنی باعث خلق اثری به نام «نگاه» شد که مورد تشویق هنرمند ان ایتالیایی قرار گرفت






