از سنین کم، قاری قرآن در مراسم فامیلی بود، اما هیچگاه خاطره شب میلاد امامرضا (ع) را از یاد نمیبرد؛ شبی که بیبرنامه و بیتمرین، اما با تمام وجود، برای نخستینبار در جمعی از بانوان مداحی کرد و مولودی خواند و حالا نزدیک به ۱۰ سال است ادامه دارد.
کیانا حسینزاده، هر زمان که فرصتی پیدا میکند، قلم به دست میگیرد؛ حتی در ذهنش با خیالپردازی، نقشهایی میزند که هنوز روی کاغذ نیامدهاند. کیانا تاکنون توانسته است، مقام اول و دوم نقاشی را در جشنواره فرهنگیهنری «فردا» از آن خود کند.
علی حاتمی میگوید که هیچوقت فکر نمیکرده درس طلبگی، روزی او را به دنیای سنگها برساند، اما همان بار اول، در یک جلسه آموزشی، وقتی نخستین سنگ را به دست گرفته، چیزی در دلش تکان خورده؛ حالا این علاقه، تبدیل به بخشی از زندگی اش شده است.
ابوالفضل استعداد و اشتیاقش به نقاشی را جدی گرفته است. او پارسال در جشنواره دانشآموزی «کاپ» که مربوطبه مدارس امامحسین (ع) در خراسان رضوی است، برگزیده شد.
عبدالله انصاری یکتا، برادر بزرگتر اسدالله یکتا میگوید: بعد از اجرا از اسدالله خواستند که برای بازیگری با آنها همراه شود؛ مشروط به اینکه از بزرگترش اجازه داشته باشد؛ که البته من این اجازه را به او دادم.
آیدا سلطانی امسال با طراحی چهره شهیدابراهیم هادی به مرحله استانی جشنواره خوارزمی راه پیدا کرد و امیدوار است بتواند با اجرای طرحهای بعدی به مرحله کشوری و مقام اول این جشنواره در رشته سیاهقلم برسد.
حاجمحمود ادیباسلامیه یکی از اولین کارگرهای آرامگاه فردوسی است که در سال ۱۳۴۳ با چندجوان از توس، کارهای اولیه مرمت آرامگاه را شروع کردند. پنجسال زحمت بیوقفه آنها در آرامگاه باعث شد انجمن آثار ملی آنها را در پایان مرمت استخدام کند.